درسنامه با قرآن در مکه و مدینه صفحه 337

فصل دوم: تفسیر و نکته‌های آیات مربوط به مدینه منوره‌

به حضور پیامبراکرم صلی الله علیه و آله رسیدن‌

«و إذا جاءک الّذین یؤمنون بایاتنا فقل سلام علیکم کتب ربُّکُم علی نفسه الرّحمة أنّه من عمل منکم سوء بجهالة ثمّ تاب من بعده و أصلح فأنّه غفور رحیم».(1)

ترجمه

هر گاه کسانی که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند، به آن‌ها بگو: «سلام بر شما! پروردگارتان، رحمت را بر خود فرض کرده؛ هر کس از شما کار بدی از روی نادانی کند، سپس توبه و اصلاح (و جبران) نماید، (مشمول رحمت خدا می‌شود؛ چرا که) او آمرزنده‌ی مهربان است.»

تفسیر

بعضی معتقدند آیه‌ی نخست در باره‌ی کسانی نازل شده که در آیات قبل پیامبر صلی الله علیه و آله مأمور شد که از طرد آن‌ها خودداری کند و آن‌ها را از خود جدا نسازد و بعضی معتقدند در باره‌ی جمعی از گناهکاران بوده است که نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمدند و اظهار داشتند ما گناهان زیادی کرده‌ایم و پیامبر صلی الله علیه و آله سکوت کرد تا آیه‌ی فوق نازل شد. اما شأن نزول آن هر چه باشد، شک نیست که مفهوم آیه یک معنای کلی و وسیع است و همه را شامل می‌شود؛ زیرا نخست به صورت یک قانون کلی به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور می‌دهد که تمام افراد با ایمان را هر چند گناهکار باشند، نه تنها طرد نکند بلکه به خود بپذیرد و چنین می‌گوید: «هر گاه کسانی که به آیات ما ایمان آورده‌اند به سراغ تو بیایند، به آن‌ها