درسنامه با قرآن در مکه و مدینه صفحه 473

عدم جواز تخلف از فرمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله‌

«مَا کَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُم مّنَ الْأَعْرَابِ أَن یَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّهِ وَ لَایَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ی ذَ لِکَ بِأَنَّهُمْ لَایُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لَانَصَبٌ وَ لَامَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لَایَطُونَ مَوْطِئًا یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَ لَایَنَالُونَ مِنْ عَدُوّ نَّیْلًا إِلَّا کُتِبَ لَهُم بِهِ ی عَمَلٌ صلِحٌ إِنَّ اللَّهَ لَایُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ* وَ لَایُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَ لَاکَبِیرَةً وَلَا یَقْطَعُونَ وَادِیًا إِلَّا کُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»(1)

ترجمه

سزاوار نیست که اهل مدینه، و بادیه‌نشینانی که اطراف آن‌ها هستند، از رسول خدا تخلف جویند؛ و برای حفظ جان خویش، از جان او چشم بپوشند. این به خاطر آن است که هیچ تشنگی، خستگی، و گرسنگی در راه خدا به آن‌ها نمی‌رسد و هیچ گامی که موجب خشم کافران می‌شود بر نمی‌دارند، و ضربه‌ای از دشمن نمی‌خورند، مگر این که به خاطر آن، عمل صالحی برای آن‌ها نوشته می‌شود؛ زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌کند. «120» و هیچ مال کوچک یا بزرگی را (در این راه) انفاق نمی‌کنند، و هیچ سرزمینی (به سوی میدان جهاد و یا در بازگشت) نمی‌پیمایند، مگر این که برای آن‌ها نوشته می‌شود؛ تا خداوند آن را به عنوان بهترین اعمالشان، پاداش دهد. «121»