درسنامه درآمدی بر فقه مقارن صفحه 142

4. بیماری که ترک جمع بر او دشوار است 5. زن شیرده و مستحاضه 6. مسلوس 7. عاجز از طهارت 8. عاجز از معرفت مانند افراد نابینا؛ 9. کسی که بر جان و مال و ناموس خود بیم دارد 10. کسی که می‌ترسد ضرری به زندگی‌اش برسد 11. کارگرانی که ترک کار بر آن‌ها محال است 12. جمع میان مغرب و عشا در سرما و برف و باران و گِل و مانند آن.

حنفیه؛ نه در سفر و نه در حضر، در هیچ حال جمع میان نمازها جایز نیست مگر در دو مورد: 1. نماز ظهر و عصر در عرفه برای مُحرم به حج، در صورتی که نماز را پشت سر امام المسلمین یا نایب او به جا آورد 2. نماز مغرب و عشا در مزدلفه برای مُحرم به حج.

شافعیه؛ جایز است جمع: 1. برای مسافری که نمازش قصر است 2. جمع تقدیم به سبب بارش باران و برف جایز است. برای حجاج مسافر نیز در عرفه جمع ظهر و در عصر و مزدلفه جمع بین مغرب و عشا سنت است.

مالکیه؛ اسباب جمع عبارت‌اند از: 1. سفر مباح مطلقاً 2. مرض 3. باران 4. گِل با ظلمت آخر ماه 5. حاجی در عرفه 6. حاجی در مزدلفه. (1)

تعداد و احکام نمازهای نافله‌

1. نمودار نمازهای غیر واجب‌

امامیه؛ نمازهای غیر واجب را مندوب، مستحب یا نافله گویند. نمازهای نافله دو قسم است: 1. نوافل راتبه 2. نوافل غیر راتبه؛ مانند نوافل ماه رمضان و نافل راتبه دو قسم است:

1. راتبه تابع فرایض 2. راتبه غیر تابع فرایض مانند نماز شب. (2)