درسنامه درآمدی بر فقه مقارن صفحه 150

قبله‌

1. حکم قبله‌

مذاهب اسلامی؛ به اجماع مذاهب و به حکم ضرورت، رو به قبله بودن در حال نماز، از شرایط و مقدمات آن است و آیه شریفه «قَدْ نَرَی تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّمَاءِ، فَلَنُوَلّیَنّکَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجهَکَ شَطْرَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ» (بقره: 144) و روایات زیادی، بر وجوب آن دلالت دارد. (1)یادآوری:

1. افزون بر نماز، قبله در امور دیگری مانند ذبح، دفن میت و کشیدن محتضر به سمت آن نیز شرط است. در مواردی مانند حال دعا و قرائت قرآن و سجده شکر، استقبال قبله مستحب و در حالاتی که منافات با تعظیم دارد؛ مثلًا حال جماع استقبال قبله مکروه و در حال تخلّی حرام است. 2. به فتوای امامیه، نمازهای نافله را می‌توان در حال راه رفتن و سواری انجام داد و در این صورت لازم نیست رو به قبله باشد، ولی اهل سنت در این حالت نیز در صورت قدرت قبله را شرط می‌دانند و حتی شافعیه می‌گویند اگر در حال حرکت