درسنامه درآمدی بر فقه مقارن صفحه 254

نوزدهم، بیست و یکم به ویژه شب بیست و سوم مورد تأکید است. (1)

احکام اعتکاف‌

1. اعتکاف‌

اعتکاف، از عبادات مشروعی است که همه مذاهب اسلامی به آن معتقدند و آن عبارت است از: لبث و توقف در مسجد برای عبادت. اعتکاف نزد همه مسلمانان مستحب است و بر اثر اموری؛ مانند نذر واجب می‌شود و در زمان‌های خاص، مانند ماه مبارک رمضان، به ویژه دهه آخر آن، سنّت مؤکد است. (2)

2. مدت اعتکاف‌

امامیه؛ کمترین زمان اعتکاف سه روز است و بیشتر از آن هم اشکال ندارد ولی اگر پنج روز معتکف بود، روز ششم هم واجب است.

حنبلیه و حنفیه؛ کمترین مدت اعتکاف یک لحظه زمانی است و حدّ مشخصی ندارد.

شافعیه؛ حداقل زمان اعتکاف، مدتی بیش از آن است که کسی بگوید: سبحان‌اللَّه.

مالکیه؛ بنا بر قول راجح، حداقل زمان اعتکاف یک شبانه روز است. (3)

3. شرایط مورد اتفاق در اعتکاف‌

مذاهب اسلامی؛ شرایط اعتکاف عبارت‌اند از: 1. اسلام 2. عقل 3. وقوف در مسجد 4. نیت.

1- فقه‌السنه، ج 1، صص 349 و 348؛ سید بن طاووس، اقبال الاعمال، صص 499 و 498، 483، 450
2- العروةالوثقی، ج 2، صص 248- 246؛ الفقه علی المذاهب الأربعه، ج 1، صص 494 و 493؛ تحریرالوسیله، ج 1، ص 287
3- همان‌