درسنامه درآمدی بر فقه مقارن صفحه 291

به نظر برخی از فقهای امامیه، در یک مورد استحباب سعی مطرح است و آن در صورتی است که اگر بر اثر فراموشی از هفت شوط بگذرد و شوط هشتم کامل شده باشد، تکمیل هفت شوط دوم مستحب است. (1)

تقصیر

1. حلق یا تقصیر در عمره تمتّع‌

امامیه؛ پس از سعی در عمره تمتّع، واجب است بر مُحرِم تقصیر کند و تراشیدن سر جایز نیست.

حنبلیه و حنفیه؛ طبق مذهب حنبلیه و حنفیه، متمتّع دو گونه است: 1. متمتّعی که سوق هدی نکرده، وظیفه او است که با حلق یا تقصیر، پس از سعی از احرام خارج شود 2. متمتّعی که سوق هدی کرده، پس از سعی نمی‌تواند با حلق یا تقصیر از احرام بیرون آید و در فاصله میان اعمال عمره تمتّع و حج، همچنان مُحرِم می‌ماند تا روز ترویه یا قبل از آن محرم به احرام حج گردیده و عازم منا و عرفات شود.

شافعیه؛ دو قول دارد: 1. پس از سعی، حلق یا تقصیر می‌کند و از احرام خارج می‌شود و حلق افضل است 2. حلق یا تقصیر از واجبات نیست و جزو نسک نمی‌باشد و با سعی، از عمره خارج می‌شود. شافعیه معتقدند: سوق هدی مانع از تحلّل و خروج از احرام نیست و پس از عمره تمتّع می‌توان قربانی کرد. به نقل شیخ طوسی از شافعیه، در مروه یا در هر جای مکه، متمتّع اگر بخواهد، می‌تواند قربانی کند.

مالکیه؛ متمتّع پس از سعی، حلق یا تقصیر می‌کند و از احرام خارج می‌شود و بعداً از مکه برای حج احرام می‌بندد. متمتّع اگر قربانی خود را در عرفه وقوف داد، آن را در منا ذبح