درسنامه درآمدی بر فقه مقارن صفحه 308

کراهت دارد. (1)

2. بکر بودن سنگریزه‌ها

امامیه؛ به نظر مشهور، باید سنگ‌ها بکر باشد و پیش‌تر برای رمی از آن‌ها استفاده نشده باشد.

حنبلیه؛ استفاده از سنگی که دیگری رمی کرده، مجزی نیست.

حنفیه؛ کراهت دارد از سنگ‌های کنار جمره برای رمی بردارد.

شافعیه؛ کراهت دارد با سنگی که پیش‌تر رمی شده، رمی کند و سنت است با سنگ‌های جدیدی که تاکنون رمی نشده است، بزند.

مالکیه؛ باید سنگ‌ها بکر و جدید باشد و چنانچه با سنگی که پیش‌تر با آن رمی شده، رمی کند، کافی نیست. (2)

3. مباح بودن حصاة

امامیه؛ باید سنگ‌ها مباح باشد.

مذاهب چهارگانه؛ به این شرط تصریحی نشده است. (3)

1- مناسک محشی، ص 409؛ جامع‌الخلاف و الوفاق، ص 213؛ فقه السنه، ص 529؛ المقنع فقه حنبلی، الکافی فی فقه اهل المدینه فقه مالکی، الهدایه فقه حنبلی، المصادرالفقهیه، ج 10، ص 273 و ص 504 و ج 11، ص 973؛ فقه السنه، ج 1، ص 522
2- مناسک محشی، ص 405؛ الخلاف، ج 1، ص 456؛ الروضة البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیه، ج 1، ص 527؛ الفقه علی المذاهب الأربعه، ج 1، صص 601 و 600؛ الفقه علی المذاهب‌الخمسه، ج 1، ص 391؛ فقه السنه، ج 1، ص 529
3- مناسک محشی، ص 410؛ تذکرة الفقها، ج 8، صص 219- 213