جامع شتات جلد 1 صفحه 146

را هم به رفتن ضم می کند یا نه؟

جواب:

جواب: اظهر این است که عدم قصد اقامه کافی است وقصد عدم اقامه ضرور نیست ولکن احوط است واظهر ضم ذهاب است به ایاب و در روزه احتیاط کند وقضا کند وجوبا.

283- سوال:

283- سوال: هر گاه کسی بسیار شک کند در نماز استیجار یا نمازی که احتیاطا قضا می کند حکم آن به نماز فریضه یومیه خودش سرایت می کند یا نه؟

جواب:

جواب: اظهر این است که حکم کثیر الشک جاری است در آنچه شک در آن بسیار می کند وسرایت به غیر آن نمی کند، حتی اینکه هر گاه کسی در قرائت مثلا بسیار شک می کند نه در سایر اجزای نماز، همان در قرائت بنا را بر عدم اعتنا به شک میگذارد نه در سایر اجزاء.

284- سوال:

284- سوال: هر گاه کسی اذکار وادعیه نماز را سهوا یا غفلتا غلط بخواند آیا سجده سهو باید بکند یا نه؟ و همچنین هر گاه اجزای سوره را غلط بخواند یا در سوره کلمه ای سهوا زیاد کند به گمان اینکه این از قرآن است سجده سهو باید بکند یا نه؟

جواب:

جواب: سجده سهو برای هر زیاد وکم کردن سهوا، خوب است، ولکن اظهر این است که واجب نیست الا در چهار موضع، یکی تکلم سهوا یکی سلام بی موقع سهوا و یکی فراموش کردن تشهد ویکی شک در میان چهار وپنج بعد از اکمال سجدتین ودر فراموش کردن یک سجده هم، کمال تأکید دارد ونزدیک به وجوب است.

285- سوال:

285- سوال: در حالت قرائت کسی شک کند که آیا تشهد این رکعت دوم را نخوانده ام یا یک سجده از این رکعت به جا نیاورده ام ومیداند که احدهما شده است، چه کند؟

جواب:

جواب: احوط این است که بنشیند وهر دو را به جا آورد وبرخیزد ودر کتاب " جواب و (1) سؤال " دوم، تحقیق آن شده. ت.