جامع شتات جلد 1 صفحه 204

جواب:

جواب: هرگاه قصد ریا نداشته می تواند گرفت، هر چند قصد تقرب هم نداشته باشد واما هرگاه به قصد ریا ضامن شده پس هر چند در نظر چنین مینماید که این دین در معصیت خدا باشد وجایز نباشد که از سهم غارمین ادا شود لکن ظاهر اخبار این است که اصل مصرف باید معصیت نباشد، نه اینکه این شخص معصیت نکند در حین استدانه، خلاصه اینکه این شخص این دین را از برای مصرف صحیح به ذمه گرفته، هر چند طریق ذمه گرفتن بر وجه غیر صحیح باشد نه اینکه از برای مصرف غیر صحیح گرفته مثل شرب خمر واسراف وامثال اینها. والحاصل، ظاهر جواز است خصوصا با توبه از ریا و هرگاه از سهم فقرا بگیرد در وقتی که قادر بر مؤنه سال نیست واز آن سهم که گرفته ادای دین کند وبعد از آن به ازای آن مؤنه بگیرد ظاهرا اشکالی نداشته باشد.

351- سوال:

351- سوال: کسی که امامت نماز جماعت نمی کند ومتوجه تحصیل وتدریس، هیچیک نیست وقدرت بر کسب هم دارد وبه واسطه طبابت، استطاعت به هم رسانده و مدت چند سال است که نقدی وجنسی از دیوان اخذ می کند به عنوان وظیفه، آیا این وجه بر او حرام نیست و منافی عدالت او نیست وهرگاه اراده توبه داشته باشد، لکن چند سال قبل وجه را خورده است چه بایدش کرد؟

جواب:

جواب: هرگاه کسی از جمله مصالح عامه مسلمین نباشد وظیفه گرفتن او (یعنی از باب خراج زمین های خراجیه گرفتن) صورتی ندارد، خصوصا بدون اذن مجتهد عادل و این فعل، منافی عدالت است وتوبه او حاصل می شود به استغفار وندامت بر ما سلف و عزم بر ترک و رد آنچه به مصرف رسانیده از آن وجوه، به اذن مجتهد عادل.