جامع شتات جلد 1 صفحه 207

1- به ذیل مسئله شماره 362 مراجعه شود.

2- مطابق نظر میرزا (قدس سره) باید همه خمس برای سادات و در نیازهای آنها هزینه شود در این صورت تفاوت سهم امام با سهم دیگر تنها در " مباشرت " است که سهم امام باید به مباشرت مجتهد پرداخت شود. لیکن نظر اکثریت بر این است که سهم امام به مباشرت مجتهد در " مصالح مسلمین " هزینه می شود از آن جمله اداره حوزه های علمیه. تاثیری که این فتوای میرزا در تاریخ حوزه علمیه قم داشت، در بیوگرافی میرزا بیان گردید.

همه را به او بدهند به مصرف برساند ولکن حصه امام واجب است که به دست او بدهند و هرگاه ممکن نشود، اذن خاص یا اذن عام از او بگیرند وبدهند به سادات وهرگاه آن هم ممکن نشود خود به سادات بدهند.

356- سوال:

356- سوال: آن سادات که خرج سالیانه داشته باشند جبرا یا به رضا خمس بگیرند شغل ذمه هستند یا نه؟

جواب:

جواب: بلی، شغل ذمه هستند وصاحب مال هم مشغول ذمه خمس هست که ثانیا به مستحق آن برساند.

357- سوال:

357- سوال: سادات از ولایتهای دور میآیند، ادعای سیادت میکنند، اما شاهد ندارند قسم میخورند که ما سیدیم وقرض داریم، آیا به مجرد گفتن و قسم خوردن خمس به آنها میتوان داد یا نه؟

جواب:

جواب: ظاهر این است که هرگاه ظن به صدق قول اینها به هم رسد، هم در سیادت وهم در فقر اکتفا به قول ایشان میتوان کرد ودلیلی ندیده ام بر وجوب بینه یا استفاضه هر چند احوط آن است که به بینه یا به شیاع بشناسند سید بودن آنها را.

358- سوال:

358- سوال: سادات هستند که از مسلمانان خمس می خواهند ومسلمانان قسم میخورند که ما خمس نداریم قبول نمیکنند جبرا چیزی میگیرند، آیا تسلط دارند که جبرا چیزی بگیرند یا نه و آن وجه که جبرا از مسلمانان گرفته اند برایشان حلال است یا حرام؟

جواب:

جواب: در صورت مزبوره بر مسلمانان دادن واجب نیست و از برای سادات گرفتن جایز نیست وآنچه میگیرند بر آنها حرام است.

359- سوال:

359- سوال: سیدی که خرج سالیانه داشته باشد به او خمس میتوان داد یا نه؟

جواب:

جواب: کسی که مؤنه سالیانه داشته باشد غنی است، به او خمس نمیتوان داد.

360- سوال:

360- سوال: شخصی سابق بر این، مالی از چاپار آورد و حال فوت شده، آیا وراث شخص مزبور میتوانند همان مال را بعینه رد مظالم نمایند یا نه؟ و از رسانیدن به صاحب او نیز متعذر میباشند.