جامع شتات جلد 1 صفحه 262

402 - سوال:

402 - سوال: هرگاه کس در بدو سن و اول بلوغش که عالم به بعضی احکام شرعی نبوده ونمی دانسته که بقای ب احتلام تا صبح یا استمناء کردن موجب فساد صوم می شود و استمنا حرام است. و عالم نبوده که به سبب اینها غسل کردن مترتب می شود، بلکه گمانش اینکه غسل کردن مخصوص است به کسانی که متأهل شده اند و گمان میکرده که بدون غسل، نماز و روزه اش صحیح است و این شخص یک سال روزه اش را به این عنوان فاسد کرده، بر او قضای تنها، واجب است یا قضا و کفاره هر دو و بر تقدیر وجوب کفاره، اگر عاجز باشد چه کند؟

جواب:

جواب: هرگاه غافل بالمره بوده، به این معنی که به این فکر نیفتاده که بلکه حکم خدا غیر این باشد وباید سؤال کرد و تفحص کرد و چنان میدانسته که تکلیف او همین است و به همین نهج، روزه گرفته، لزوم کفاره بر او معلوم نیست، به قضای تنها اکتفا کند. (1)

403 -سوال:

403 -سوال: هرگاه شخصی قضای روزه واجبی را نگیرد تا چند ماه رمضان بگذرد، آیا یک کفاره کافی است یا باید متعدد بدهد؟

جواب:

جواب: لزوم تعدد کفاره معلوم نیست، اظهر کفایت یکی است.

404- سوال:

404- سوال: هرگاه در ذمه میت نماز و روزه واجب باشد، قضای آن بر وارث واجب است یا نه؟ و بر فرض وجوب بر کدام یک از وراث واجب است؟ و فرقی هست ما بین اینکه به سبب آزار و مرض ترک شده باشد یا به سبب سفر وغیر آن؟ و آیا فرقی هست ما بین اینکه میت، مرد باشد یا زن؟ و آیا بر فرض وجوب، هرگاه میت وصیت کرده باشد که از مال او استیجار کنند، از ولی ساقط می شود یا نه؟ وآیا ولی می تواند استیجار این صوم و صلوه را از برای میت بکند یا واجب است خود بجا آورد؟

جواب:

جواب: اما وجوب قضا بر وارث فی الجمله، پس آن مشهور است در میان علمای ما، .