جامع شتات جلد 1 صفحه 27

علی الذاتیات وهو ایضا مخالف لطریقه التحدید.

6- سوال:

6- سوال: هرگاه در حین غسل دادن میت قطیفه بر روی تخته کشیده و میت را بر روی قطیفه گذاشته غسل بدهیم یا قطیفه را در زیر سر میت نهیم وغسل دهیم صحیح است یا نه و قول به عدم صحه آن (به جهت آنکه قطیفه مزبوره متنجس به سبب میت می شود و ملصق به بدن میت می شود و میت را بالعرض نجس مینماید و حال آن که ازاله نجاست قبل از غسل واجب است) صورت دارد یا نه و یا واهی است و ازاله این نجاست که مستند به موت است لازم است و یا لازم الازاله، نجاست غیر مستند به موت است؟

جواب:

جواب: خلافی نیست و شکی نیست در وجوب ازاله نجاست از بدن بعنوان شستن، قبل از شروع نجاست موتیه، و نجاست موتیه رفع نمی شود الا به عمل آوردن اغسال ثلثه و نجاست موتیه هم در حکم سایر نجاسات است در این که ملاقی میت با رطوبت نجس می شود اشکالی هم در نجاست متنجس، نیست و شکی در وجوب تطهیر متنجس نیست وبدون تطهیر متنجس است و تطهیر ثوب محتاج به عصر است خصوصا بین الغسلتین، ومفروض این است که تطهیر جامع شرایط به عمل نیامده است. و اینکه غسلات ثلث مطهر نجاست موتیه بدن میت باشد مستلزم آن نیست که مطهر ثوب متنجس به نجاست موتیه باشد و آنچه مشهور است میان علما " هرگاه جسم طاهری در عصیر واقع شد قبل از غلیان یا بعد از آن و غلیان به عمل آمد ذهاب تلثین، مطهر آن جسم طاهر هم هست " مخرج است بدلیل، و همچنین در سرکه هر چند آخوند ملا احمد اردبیلی (ره) در آن هم اشکال کرده. بلی از اخبار به دلالت تبعیت که را " دلیل اشاره " میگویند ظاهر می شود پاک شدن جامه میت هر گاه در آن غسل بدهند میت را و هم چنین خرقه و لنگ ساتر عورت چون از لوازم اکتفا است به غسل میت از تطهیر آنها و قیاس کردن قطیفه مذکوره به آنها مشکل است. پس بنابراین پاک شدن تخته و لباس و بدن غسال و امثال آن در مواضعی که آب آخری تطهیر آنها را نکرده باشد از بابت طاهر شدن مزاولات طبخ عصیر ومزاولات نزح، بنا، بر قول به نجاست خواهد بود. وقطیفه مذکوره از جمله مزاولات نیست چون غالبا غسل دادن توقفی بر آن ندارد و