جامع شتات جلد 1 صفحه 311

جاری است. در جایی که نایب بدون عذر ترک کند در اینجا نیز هرگاه نیابت به همان سال معین است اجاره منفسخ می شود وبه قدر باقیمانده عمل را از او پس میگیرند و از محل ترک، نایب میگیرند. وهرگاه مطلق باشد وفسخ نکند اجاره را ودر سال آینده بجا آورد مجزی است، هر چند معصیت کرده است به تأخیر ومستحق تمام اجرت هست. وشهید (ره) در دروس گفته است که مستحق هیچ نیست ولازم این سخن است که مجزی هم نباشد ازمنوب عنه. وشاید نظر او به این باشد که این در حکم تعیین سال است. چون در بعضی تحقیقات خود گفته است که اطلاق در جمیع اجازات، منصرف به تعجیل می شود واین سخن، علی سبیل الاطلاق تمام نیست. با وجود اینکه خود شهید (ره) باز در جای دیگر حکم کرده است به اینکه اجیر مطلق هرگاه اهمال کند بدون عذری، مستأجر مختار است میان فسخ وامضا ولازم این سخن این است که اجاره بدون فسخ منفسخ نمی شود واین مناقض کلام اول او است، واگر فسخ کنند باید نایب بگیرند تا حج را تمام کند واسترداد می کند از او، آنچه در برابر تتمه اعمال است.

423- سوال:

423- سوال: هرگاه کسی اجیر شده باشد از برای حج کسی، آیا می تواند که خود را به اجاره بدهد از برای حج دیگری، پیش از آنکه حج اول را بجا بیاورد یا نه؟ و همچنین در استیجار صوم وصلوه وغیره.

جواب:

جواب: تحقیق این مطلب، موقوف است به بیان اقسام اجیر واحکام آن. ودر آن چند مطلب است: مطلب اول: این است که اجیر بر دو قسم است، اجیر خاص واجیر مطلق. وبعضی آن را مشترک میگویند. اما اجیر خاص. پس آن بر دو قسم است: اول: آنکه اجیر شود که در مدت معینی به خودی خود، متوجه امری از امور مستأجر بشود، یا اینکه هر امری که به او رجوع کند بجا آورد. مثل آنکه، کسی را بگیری که ملازم تو باشد در مدت یک سال معین که در امور مرجوعه تو قیام نماید به خودی خود. دوم: اینکه تعیین مدت نکند، بلکه اجیر شود که عمل معینی را بکند، مثل دوختن جامه معینی از روز معینی تا وقتی که آن عمل تمام شود وبدون آنکه سستی