جامع شتات جلد 1 صفحه 397

و اسر و قتل مسلمین وتسخیر جمیع بلاد اسلام آمده اند شرعا واجب شد، ثواب مجاهدین ومقاتلین در این قتال با ثواب مجاهدین بین یدی الامام تفاوتی دارد یا نه؟ وکسی که با نیت قربت در این دعوی کشته شود او را " شهید " میتوان گفت یا نه؟ وآیات واحادیث که در فضایل وثواب جهاد نازل و وارد است بر این هم شامل است یا نه؟ وآیا عموم اوامر وارده از شارع در باب جهاد بر این قسم هم تعلق گرفته است یا نه؟ وآیا این مدافعه و مجاهده بر عبد و مرئه لازم است یا نه؟

جواب:

جواب: شکی نیست در اینکه بر کسی که قتال می کند با این جماعت (در صورتی که مقصود ایشان تغییر احکام اسلام وتبدیل دین خداست یا مقصود ایشان قتل وغارت ونهب مسلمین است) صادق است بر او که قتال می کند فی سبیل الله. هر گاه نیت او خالص باشد از برای خدا وحفظ دین خدا وحفظ مسلمین از برای خدا، پس هر حدیثی که دلالت می کند بر فضیلت قتال در راه خدا، دلالت می کند بر فضیلت این قتال خاص. چنانکه روایت شده به سند معتبر از حضرت صادق (علیه السلام): " قال: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): ان جبرئیل اخبرنی بامر قرت به عینی وفرح به قلبی. قال: یا محمد من غزا من امتک فی سبیل الله فاصا به قطره من السماء اوصداع کتب الله (1) له شهاده ". ودر مضمون همین است، روایت معتبر دیگر و همچنین چندین خبر معتبر دیگر هست در عموم فضیلت از برای مقاتله فی سبیل الله. و در حدیث معتبر دیگر از حضرت صادق (علیه السلام) روایت شده: " قال: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): وفوق کل ذی بر بر حتی یقتل فی سبیل الله فاذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه بر " (2). ودر روایت دیگر، باز همین مضمون ودر آخر آن این است که: " وفوق کل ذی عقوق عقوق حتی یقتل احد والدیه فاذا قتل احد والدیه فلیس فوقه (3). عقوق ". که از این روایتها بر میآید که فعل نیکی بالاتر از کشته شدن در راه خدا نیست، پس باید فرقی ما بین حضور امام وعدم آن نباشد. واگر بگویی چه می شود که در این جنس عمل