جامع شتات جلد 1 صفحه 96

جواب:

جواب: معنی " خالصه " را نمیفهمم (1). اگر مراد، همان است که صاحب شرعی او معلوم نیست هر چند غاصبی او را متصرف باشد به عنوان غصب، پس اگر معلوم باشد که زمین خانه ها نیز همین حال دارد، نماز کردن و مسجد ساختن در آن، بیصورت است، نماز را اعاده کند و اما اگر علم نداشته باشد که غصبی است، یا سهوا نماز کرده باشد اعاده ضرور نیست.

161- سوال:

161- سوال: اتمام صلوه را در اماکن اربعه از برای مسافر، کجاها تجویز میفرمایند و حد حایر از چهار اطراف تا کجاست و مسجد کوفه کدام است که نماز در او تمام است؟

جواب:

جواب: اظهر آن است که آن اماکن شهر مکه و شهر مدینه و مسجد جامع کوفه و مسجد حایر است. و مسجد کوفه، ظاهر همان است که دیوار بر او احاطه است و مقبره مسلم و هانی و امثال آنها در آن داخل نیست. و اظهر آن است که حایر همان داخل روضه مقدسه است و مسجدهایی که ملحق کرده اند معلوم نیست داخل باشد. و قبور شهداء، غیر عباس (علیه السلام)، ظاهرا داخل حایر است. واحوط آن است که در اماکن اربعه اکتفا کنیم به مسجد الحرام و مسجد رسول (صلی الله علیه و آله) و مسجد کوفه و حایر. و اگر چه اظهر افضیلت اتمام است در این اماکن اربعه و لکن احوط، قصر است.

162- سوال:

162- سوال: شخصی را که بی تقصیر محبوس نمایند که به اردوی پادشاه ببرند، نمازش را قصر کند یا تمام؟ و روزه را بگیرد؟. و هرگاه ملازم باشد و گریخته باشد که او را گرفته ببرند، چه کند در باب نماز و روزه؟

جواب:

جواب: محبوس هرگاه علم دارد که خلاص می تواند شود یا مظنه به این معنی دارد، پس باید قصر کند در نماز و روزه، هرگاه داند که او را به حد مسافرت شرعی معتبر در سفر د.