جامع شتات جلد 2 صفحه 4

کرده بود، اما در صلح، وکیل نکرده بود. مدعی باید وکالت در صلح را هم اثبات کند. خلاصه اینکه این مسئله ها بدون مرافعهء حاکم طی نمی شود ودعوی اجرت المثل در صورت مرقومه ظاهرا صورتی ندارد. والله اعلم.

2- سوال:

2- سوال: طلای مخلوط به مس، یا غیر آن جایز است فروختن به اشرفی مخلوط، با علم طرفین به غش و خلط؟

جواب:

جواب: بلی جایز است، خواه مساوی و خواه با زیادتی ودر صورت زیادتی، در مقابل طلا میافتد و ثمن آن می شود و طلا در مقابل خلط. والله العالم.

3- سوال:

3- سوال: آیا پولهایی که مخلوط به مس است و مقدار مس آن، معلوم نیست، جایز است معامله به آنها یا نه؟

جواب:

جواب: بلی هر گاه طرفین علم به غش وخلط دارند و رواج باشد در معامله، جایز است، هر چند مقدار غش، معلوم نباشد. وهر گاه معلوم نباشد که در معامله رواج است یا نه، به معنی اینکه زر مغشوش زر نوی باشد که غش آن بیشتر نباشد، ولکن در میان مردمان مشتبه باشد به آن زر سابق و معامله و رواج آن به سبب جهالت حال آن باشد، مشکل است.

4- سوال:

4- سوال: بیع موزون، مثل حلقه یا گوشوارهء طلا بدون وزن صحیح است یا نه؟

جواب:

جواب: بیع موزون بدون وزن صحیح نیست و هر یک رجوع به مال خود می کنند.

5- سوال:

5- سوال: هر گاه ملکی فیما بین زید وعمرو، مشاعا مشترک بوده، زید غایب و عمرو، قدری از ملک مزبور را از بابت حصه خود فروخته، باغچه و عمارت که فیما بین ایشان نیز مشاعا مشترک بوده، به مشتری به درک داده که هر گاه کاشفی در معامله به هم رسد مشتری رجوع به درک نماید.

جواب:

جواب: فروختن مال مشاع بقدر الحصه ضرر ندارد و در تقسیم و تصرف در آن از جانب غایب، باید از حاکم شرع، یعنی مجتهد جامع الشرایط مأذون باشد و اصل بیع، صحیح است. و اما آنچه به درک داده پس اگر اشکال در سئوال، از راه اشتراک با غایب است، پس این درک بیمعنی است واگر از راه این است که مبادا اصل بیع مستحق غیر