جامع شتات جلد 2 صفحه 472

1- وسائل: ابواب ما یکتسب به، باب 73 ح 1. توضیح: صدر حدیث مذکور تحت شماره 3 باب 72 وارد شده است.

2- حدود هشت نفر به نام " محمد بن فضیل " در منابع رجالی یاد شده اند که تنها " محمد بن فضیل بن غزوان الضبیی " توثیق شده است که از اصحاب امام صادق (علیه السلام) است و آنکه در حدیث ما اسمش آمده از متأخرین اصحاب است که مرحوم کلینی تنها با دو واسطه از او روایت می کند

آنچه در تحریر مذکور است و نسبت داده است آن را به روایت اصحاب ما. و تعلیل کرده است به اینکه اکل آنها متقارب است و متفاوت نیست. ولکن ظاهر علتی که در روایت مذکور است درست نمی آید در صورتی که یکی از طفل ها سه سال داشته باشد و یکی سیزده سال و چهارده ساله است، که غالب این است که تفاوت بسیار است میان آنها. پس روایت را باید حمل کرد به صورتی که تفاوت، قلیل باشد. و همچنین گاه است که اطفال مختلف اند در ماکولات، بعضی اطفال گوشت نمیخورند و بعضی پنیر نمیخورند و دیگرها میخورند. مسامحه در اینها کردن بسیار مشکل است، بلکه صورتی ندارد. و چون تضییع مال صغیر است پس ولی باید حساب اینها را نگاه دارد. و در امر نان چون غالب این است که یکجا میگیرند و یکجا میبرند و در سر یک سفره میخورند، حساب کم و زیاد آن غالبا مستلزم حرج و عسر است. و همچنین مثل برنج مطبوخ و هریسه و امثال آن. وآن را هم در صورتی می توان مسامحه کرد که تفاوت کم باشد. چنانکه گفتیم.

210- سوال:

210- سوال: آیا جائز است که ولی مال صغیر را مخلوط به مال خود کند در انفاق، واو را داخل عیال خود کند و به یکی از آنها حساب کند؟ یا واجب است که او را جدا کند و مال او را صرف او کند؟

جواب:

جواب: بلی جایز است مخلوط کردن با ملاحظهء مصلحت و عدم اضرار. چنانکه آیات قرآنی و اخبار (1) دلالت بر آن دارد. مثل قوله حق تعالی " وان تخالطو هم فاخوانکم والله یعلم المفسد من المصلح ". بلکه گاه است که مستحب است چون اصلح است، مثل اینکه آرد او را با آرد خود خمیر می کند که خرج علی حده در طبخ آن نباشد، هر چند نمک و هیزم را با او محسوب دارد، لکن فرق است ما بین اینکه جدا خمیر کنند و جدا تنور بسوزاند از برای طبخ. و همچنین بلکه بهتر این است که در این امور هم مسامحه کند و احتیاطا خوراک 2