جامع شتات جلد 3 صفحه 173

کرد به این که صلح کردم حق خود را هر چند مساوی تمام دنیا باشد، وامثال آن. پس اگر از بابت صورت اول است از برای عمرو عود دعوی غبن هست. واگر از باب صورت دوم است نمی تواند دعوی کند. واینکه گفته است که معنی را نفهمیده بودم، مسموع نیست.

72:سوال:

72:سوال: شخصی هست نه سال قبل از این، خانه وحصاری داشته. قدر معینی از خانه وحیاط خود را از یک طرف مفروزا ومقسوما، به کمترین فروخته. ودر ضمن عقد مبایعه با کمترین شرط نمود که ممر مستمر بقیه خانه های او - که یک اطاق فوقانی است وطاقی تحت آن - علی الاستمرار (بر سبیل حق المرور بدون تملک عین) از محوطه [ ای ] که به کمترین فروخته، باشد. ومادامی که آن بقیه در ملک او بوده خود ومتعلقانش (که قلیلی بوده اند) وعمله یک دستگاه نساجی که در اطاق مزبور داشته از محوطه مبتاعه کمترین آمد وشد مینموده اند. بعد از مدتی همان اطاق وطاق مزبور را نیز (مع ما حاذاها من المحوطه ومع حق المرور) ی که از محوطه مبیعه به کمترین داشته با ممر از محوطه به شخص نساج همسایه - که خانه های او متصل به طاق مزبور وبقیه محوطه است ودکان نساجی او وممر عمله نساجی همیشه از دروازه وممر ومحوطه سابق خودش بوده - فروخته، ونساج مزبور بعد از ابتیاع طاق واطاق مزبور پنج شش دستگاه نساجی خود را که در خانه های سابق خود داشته وراه عمله آنها از دروازه ومحوطه سابق خودش بوده نقل به طاق مبتاعه مزبوره نموده، وآمد ورفت بسیاری از عمله پنج شش دستگاه نساجی خود ودیگران را (1) به محوطه کمترین انداخته. واین معنی موجب اضرار بسیار مالی وعرضی به کمترین میباشد. وسخن شخص نساج مزبور این است که راه اطاق وطاق ابتیاعی مزبوره موافق مضمون قبالچه (قباله چه) که در دست دارم، و [ موافق ] شرط ضمن العقد، از حیاط تو است، هر کسی را شغلی با من باشد از عمله و غیرهم هر قدر باشند باید از اینجا آمد وشد نمایند. استدعا آن است که حکم شرعی آن را موافق رای صواب نمای عالی در فوق .