جامع شتات جلد 3 صفحه 361

وحکم ببطلان شود، زمین مال صاحب زمین واشجار مال صاحب اشجار است که غرس کرده است. ومنافع اشجار مال صاحب اشجار است، وصاحب زمین مستحق اجرت المثل زمین است. و هر گاه نهال هم مال صاحب زمین باشد عامل مستحق اجرت عمل خود است. وصاحب زمین می تواند که به صاحب درخت بگوید که درخت خود را بکن. ودر صورتی که او را امر کرد به کندن درخت باید ارش درخت [ را ] به او بدهد. یعنی درخت را قیمت میکنند در حالتی که درخت بر پا باشد بر زمین اجاره دار، ودر حالتی که کنده شود وافتاده شود. وتفاوت میان این دو قیمت را به صاحب درخت میدهند. مثل این که درخت در زمین اجاره دار اگر بر پا باشد به یک تومان میارزد، و هر گاه کنده شود وافتاده شود پنج هزار دینار میارزد. باید مالک زمین پنج هزار دینار به صاحب درخت بدهد. وبه هر حال اختیار کندن با مالک زمین است. وصاحب درخت هم اختیار کندن درخت خود را دارد هر چند صاحب زمین راضی نباشد، وبعد از کندن درخت باید زمین را هموار کند وریشه ها را بر آورد وتدارک شکستگی ونقص زمین را نموده وبه اصلاح آورده به او رد نماید.