جامع شتات جلد 4 صفحه 156

کتاب الهبات من المجلد الثانی

67: سؤال:

67: سؤال: هر گاه زید یک دانگ از آب معین هبه کند به عمرو ولد خود با املاک وباغات. واملاک وباغات زید در آن قریه زیاده بر آب او است. والحال عمرو می گوید که تو یک دانگ از آب وملک به من داده ای من از همه ملک یک دانگ را میگیرم. وزید می گوید: به قدر آب ملک بگیر وزرع کن. وصیغه هبه بر مطلق آب وملک جاری شده. وتعیین نشده (؟).

جواب:

جواب: هر گاه این ملک تعلق به آن آب دارد(1) که تابع آن باشد در خرید وفروش، که هر وقت گویند (یک دانگ آب وملک را فلان کس فروخت) مراد مجموع یک دانگ آن زمین باشد، در اینجا قول عمرو مقدم است. و هر گاه در صورت مزبوره گفته باشد که (یک دانگ آب وبه قدر آنچه این آب کفایت آن کند از زمین تابع آن به تو بخشیدم) در اینصورت عقد هبه باطل است، به سبب جهالت عین موهوبه. و همچنین هر گاه آن زمین تابع آب نباشد، وآب، ملکی که متعلق به آن باشد وتابع آن باشد، ندارد، ولکن واهب املاک علی حده دارد. ویک دانگ آب با هر قدر زمین که از آن شرب شود به او ببخشد، آن نیز باطل است. به جهت جهالت. خصوصا اینکه غالبا امر آب مختلف است به حسب اوقات وسنوات.