جامع شتات جلد 4 صفحه 275

125: سؤال:

125: سؤال: شخصی در حال حیات قدری از مال خود را به یکی از وارث ببخشد و تتمه را بگوید که (این از برای دیگران باشد) یعنی بعد فوت او. آیا بعد فوت آن یکی هم با دیگران در تتمه شریک است یا نه؟

جواب:

جواب: آنچه را در حال حیات منتقل کرده به آن یک نفر هر گاه به عنوان هبه جامع شرایط صحت (که از جمله آن اقباض است) یا به صیغه لازم دیگری مثل صلح، مختص او خواهد بود. هر چند در حال مرض موت باشد، علی الاظهر. ودر تتمه هم با دیگران شریک است بعد موت. بلی چون ظاهر حال متوفی وصیت تتمه مال است از برای باقی وراث، نه بری کردن آن یکی پس این وصیت در ثلث معتبر است، واول ثلث آن باقی مانده مال را می دهیم به سایر ورثه وباقی را کلهم اجمعین کما فرض الله قسمت می کنند.

126: سؤال:

126: سؤال: هر گاه زید در حال حیات مالی را به یکی از وارث ببخشد، وغرض او محروم کردن دیگران است، این هبه صحیح است یا نه؟

جواب:

جواب: بلی صحیح است هر چند در مرض موت باشد وزاید بر ثلث باشد.

127: سؤال:

127: سؤال: زید عمرو را وصی، وبکر را ناظر کرد وعمرو فوت شد. واموال زید در دست وصی عمرو است. وبکر می خواهد از دست او انتزاع کند وبر وفق وصیت عمل کند. آیا می تواند یا نه؟

جواب:

جواب: ناظر را حق تصرف نیست. واما وصی عمرو پس اگر وصی او است در مال واولاد خود عمرو لا غیر، پس او هم تصرفی نمی تواند کرد. ووصایت حق حاکم شرع است. واگر وصی او است در وصایای زید پس اگر زید او را مأذون کرده باشد در وصی گرفتن بر عمل آوردن وصایای او، پس آن وصی احق است از حاکم واگر او را منع کرده از وصی گرفتن پس وصی گرفتن عمرو باطل است وحاکم متوجه می شود. و هر گاه زید ساکت بوده از اذن وعدم اذن، خلاف است در صحت این وصیت عمرو وجواز تصرف وصی او. اشهر واقوی عدم جواز است. وقولی به صحت هست، وآن ضعیف است. وحدیثی که به آن استدلال کرده اند مجمل است دلالتی بر مطلب ایشان ندارد. بلکه ظاهر در خلاف آن است. (1)

128: سؤال:

128: سؤال: کسی وصیت کرده است که بعد از فوت او چند نفر ملا در مزار او تلاوت1.