جامع شتات جلد 4 صفحه 281

او باشد واین نوه در حین وصیت بوده، به او می دهند. واینها در وقتی است که آن کتابها زاید بر ثلث مال او نباشد. والا، به قدر ثلث صحیح است ودر زاید موقوف است به اجازه ورثه. و هر گاه میان اولاد او کاملی نبوده وقرینه هم بر اراده نواده نبوده، میان همه وراث قسمت می شود.

140: سؤال:

140: سؤال: زید در حین سفر مکه معظمه وصیتنامه نوشت که عمرو وبکر را وصی شرعی خود کردم که اگر من حج نکرده فوت شدم حجه از برای من از بلد بگیرند. وبعد از ادای دیونی که احیانا به ثبوت برسد، پنجاه تومان از مال من وضع نموده فلان قدر معین را ستیجار صوم وصلات وتلاوت قرآن، وفلان قدر را به رد مظالم بدهند. وقدری را هم مدت پنج سال معامله نموده وربح آن را در عیدهای غدیر به فقرای سادات بدهند. ودر سال پنجم مجموع را به آنها بدهند. وآنچه باقی مال است کما فرض الله قسمت کنند. وحصه صغار را ضبط کنند تا زمان رشد واگر صلاح دانند معامله کنند که ربحی برای آنها حاصل شود. ومجموع اینها به نظارت واطلاع ولید باشد). واتفاق افتاد که زید صحیحا سالما با ادای حج معاودت کرد، وتا دو سال دیگر هم در حیات بود. در اوقات این دو سال بعضی وصیتهای دیگر به خالد می کند که بعد وفات او به عمل آورد، ومی گوید (وصیتنامه برای تو می نویسم)، ودو سه نفر از رجال ونسا هم اعتراف او را به وصیت ووعده وصیتنامه نوشتن شنیده باشند، ولکن بعد از فوت او اثری از کاغذ موعود در میان متروکات او نیست. و وصیتنامه اول موجود است. آیا به سبب این (وصیت کردن به خالد) ووعده نوشتن وصیتنامه، وصایت عمرو وبکر بر هم می خورد یا نه؟ و بر فرضی که بر هم نخورد، لکن یکی از آنها غایب باشد ودیگری حاضر، آیا غیبت احدهما باعث بطلان وصیت یا جواز تاخیر عمل به مقتضای وصیت تا آمدن شریک هر چند ضرر حاصل شود، می شود؟ یا نه بلکه جایز است - یا واجب است - که منفردا عمل کند به نظارت ولید؟ وآیا هر گاه در صورت جواز انفراد وعدم انتظار، عاجز باشد از اتمام وصیت به تنهائی، این معنی موجب انفساخ وصیت یا جواز رد آن، می شود یا نه؟

جواب:

جواب: بعد از ثبوت وصیت حین سفر به مکه معظمه ووصایت آن دو نفر وصی به حجت شرعیه یا به حصول علم از قرائن به جهت اوصیا،(1) لازم است عمل به مقتضای آن از ..