جامع شتات جلد 4 صفحه 303

کعدمه لامحل له هنا. لا انه یمکن الشرط الصحیح ولکن [ هو جعله ] علی الوجه الفاسد، بل هو راجع الی تحصیل الحاصل وهو محال. وهذا کله مع تقدم الوصیه علی الاجاره. واما مع تقدیم الاجاره فلا یصح الوصیه بماینا فیها، الامع اجازه المستاجر، بنا علی صحه الفضولی فیها (کماهو الاظهر). وهذا کله مع تعیین مده الاجاره بالشهور والایام. واما تفسیر (السنوات) برفع ثلثین محصولا: فهو باطل للجهاله، کقدوم الحاج ورواح القافله. لاختلاف رفع المحصول بسبب حراره الهوی و برودتها، وحصول الموانع من الحصاد والجذاذ وغیر ذلک. فهو تفسیر مجهول بمجهول، وبجهالته یبطل العقد.

155: سؤال:

155: سؤال: شخصی دیگر در کربلا فوت شده، ووارثی چند در وطن داشته، شخص مزبور در سه یوم قبل از فوت وصیتی کرده وبه جهت هر یک از وارث خود مالی مشخص و معینی [ را ] وصیت کرده. ویکی از اولاد آن شخص متوفی، پانزده ساعت قبل از او فوت شد. آیا آن مالی را که به جهت آن پسر متوفی وصیت کرده بود به آن پسر متوفی می رسد که به وارث آن پسر متوفی بدهند؟ یا آن که چون پانزده ساعت قبل [ از پدر ] فوت شده به آن چیزی از وصیت نمی رسد ومال سایر ورثه است؟ و هم چنین آیا از برای این پسر متوفی شده، حصه از مال پدر متوفی می باشد یا نه؟

جواب:

جواب: هر گاه موصی وصیتی کرده از بزای احد وراث، وقرینه نباشد بر این که مقصود همان فرزند باشد نه اولاد او، وآن وارث قبل از موصی بمیرد، وموصی هم از وصیت خود رجوع [ ن ] کرده بود، آن موصی به، منتقل می شود به وارث آن موصی له هر گاه وارث خاصی دارد. چنانکه حق قبول هم منتقل به او می شود، علی الاشهر الاظهر. واما سؤال از میراث بردن آن ولد متوفی از آن اموال، پس آن وجهی ندارد ومیراث بردن مشروط است به حیات وارث بعد از موت مورث. والله العالم.

156: سؤال:

156: سؤال: ضعیفه [ ای ] مثلا خود را مستطیعه دانسته تدارک سفر مکه را مهیا کرده وبه سفر مکه مشرف شد. ودر آن وقت وصیتنامه نوشت به این مضمون که حاکم شرع را وصی نموده وبرادر وشوهر خود را ناظر قرار داده. ووصیت کرده به این که (سیصد تومان از مال من به فقرای عوام وسادات بالسویه باید برسد. واگر به مکه نرسیدم حجه از برای من گرفته شود. وتتمه را، ثلث آن را سی سال صوم وصلات از برای من بگیرند، ونعش مرا به نجف ببرند، وتتمه ثلث را به فقرا برسانند، وباقی مال وارث است).