جامع شتات جلد 4 صفحه 354

مستفاد شود.

199: سؤال:

199: سؤال: هر گاه مخطوبه اجابت وقبول خطبه نماید وقرار بر تزویج دهد. و سابق بر اجرای صیغه نکاح، خاطب را اخراجات متعارفه متفرعه بر اجابت خطبه مثل ضیافت وعیدی وغیر اینها روی داده، مبلغی خرج کند که تسمیه آن در حین عقد، و دخول آن در صداق متعارف نبوده باشد. و بعد از آن اجابت رجوع کرده راضی به تزویج نشود. آیا (والحاله هذه) خاطب مذکور را می رسد که آنچه خرج کرده باشد از مخطوبه مذکور مطالبه نماید یا نه؟

جواب:

جواب: بلی هر گاه چیزی از آن اشیاء موجود باشد می تواند رجوع کند. وآنچه تلف شده باشد رجوع نمی تواند کرد. به جهت آن که خود، ایشان را مسلط کرده بر اتلاف مال خود، ومفروض این است که ایشان هم در حال رضامندی به مصرف رسانیده اند. و دلیلی بر ضمان وغرامت نیست. والله العالم.

200: سؤال:

200: سؤال: هر گاه زید خواهد از برای ولد صغیرش که قدری ملک داشته باشد لیکن به قدر مهر نباشد، حره بالغه را عقد نماید. تمام مهر را بر ذمه خود یا بر ذمه صغیر بالاختصاص، یا بالاشتراک قرار بدهد. وبه نحو قرار داد صیغه را (بالولایه یا بالوکاله عن الولی) جاری سازد. حکم آن را به مقتضای رای شریف بیان فرمائید.

جواب:

جواب: هر گاه پدر صغیر از برای او زنی بگیرد وآن صغیر مال داشته باشد، مهر در ذمه صغیر است. و هر گاه صغیر چیزی به قدر بعض مهر مالک باشد به همان قدر از مهر بر ذمه او خواهد بود وباقی در ذمه پدر خواهد بود. وهر گاه صغیر مالک چیزی نباشد تمام مهر در ذمه پدر خواهد بود، خواه پدر ضامن مهر شود وخواه نشود. وبعضی گفته اند که هر گاه شرط کند پدر در ضمن عقد اسقاط ضمان را، ضمان او ساقط می شود. واین قول قوی است. و هر گاه پدر مهر را از مال خود قرار بدهد، در آنجا اشکالی نیست که بر ذمه پدر است. واگر عین موجودی از مال خود مهر کند آن در نهایت وضوح است که (لازم است ورجوع نمی تواند کرد، هر چند ولد کبیر وعاقل ورشید باشد. ودر جایی که صغیر خود مالی دارد وپدر آن مال را داخل مهر کند به مقتضای مصلحت طفل، آن لازم خواهد بود، خواه تمام مهر او باشد یا بعض مهر، والله العالم.

201: سؤال:

201: سؤال: هر گاه شخصی دختر برادر زوجه خود را در حال عده وفات وطی نموده، بعد از اتمام عده موطوئه مزبوره را بی اذن زوجه خود (که عمه موطوئه است) عقد کرد. آیا عقد ایشان چه صورت دارد؟.