جامع شتات جلد 4 صفحه 414

از برای خدا ورسول او که دو کلمه قلمی فرمایند که بیع اموال مذکوره صحیح است؟ ونفقه وکسوه خود را حال می تواند ادعا نماید واز اموال مذکوره اخذ نماید یا نه؟ -؟ وبا وجود عدم شهود به بقای صداق می تواند صداق خود را بگیرد یا نه؟ -؟ وآن دو صبیه دیگر که برادر ایشان اخراجات ایشان کشیده تا کبیر شده اند، حال هر گاه برادر ایشان قسم یاد نماید که (به این نیت خرج کرده ام که هر گاه پدر ما آمد از او بگیرم والا از متروکات او بردارم)، به او می رسد که اخراجات ایشان را بردارد یا نه؟ -؟ وزن با وجودی که مدعیه موت شوهر باشد نفقه وکسوه می خواهد یا نه واین اموال را [ می توان ] میان ورثه قسمت کرد یا نه.

جواب:

جواب: زوجه مدخوله غیر ناشزه مستحق نفقه است. ودر حال غیبت زوج حاکم شرع باید از اموال او نفقه زوجه را بدهد. و هر گاه دست به حاکم شرع نرسد، عدول مؤمنین متوجه شوند واز اموال او بدهند. و هر گاه ممکن نشود زوجه خود می تواند نفقه خود را از مال زوج بردارد. و هر گاه موقوف باشد بر فروختن مالی از اموال هم بیع صحیح خواهد بود. و هر گاه تصرف بر وجه صحیح نشده باشد وبیع صحیح نباشد، باز نفقه او ساقط نمی شود، ومی تواند از مال او بگیرد. واما نفقه اولادی که فقیر باشند وواجب النفقه پدر باشند، این نیز در حال غیبت پدر در مال او ثابت است. وباید به اذن حاکم شرع یا عدول مومنین بردارند واگر اذن حاکم شرع وعدول مومنین ممکن نباشد، خود نیز می توانند بردارند. و هر گاه دسترسی به مال غایب نباشد وهمان اولاد قرض بکنند در ذمه پدرشان وانفاق کنند، در ذمه پدر ثابت می شود و از مال او آدامی شود. واما انفاق برادر بزرگ آن صغیرها به نیت قرض، پس اگر قرض را به ذمه پدر می کند که اگر پیدا شود از او بگیرد، پس اگر به اذن حاکم است خوب است می تواند بگیرد. و همچنین هر گاه حسبه کرده باشد با عدم امکان اذن حاکم شرع، ولکن محتاج است به ثبوت ودور نیست که با عدم تمکن از ثبوت، قول او در نیت مسموع باشد. واما حکایت صداق، پس او محتاج است به مرافعه، و هر گاه مقدار صداق ثابت است دیگر شاهدی بربقا آن در ذمه زوج ضرور نیست بلی اظهر این است که قسم استظهاری بر بقا آن باید بخورد. واما استیفای آن از مال، هر گاه غیر معین باشد ومحتاج به تعیین باشد با فروختن