کتابخانه بالقرآن

جامع شتات جلد 4 صفحه 438

صفحه 438

دارم از زوج خود. و بعد از گذشتن اقصای حمل از حین طلاق فرزندی از او متولد شود. آیا این فرزند ملحق به زوج می شود یا نه؟ -؟.

جواب:

جواب: ظاهرا اشکالی نیست در حکم به لحوق. وعبارت بسیاری از فقها تصریح به این دارد. مثل عبارت وسیله ابن حمزه وشرایع وقواعد وتحریر وارشاد. وشهید ثانی در مسالک اشکال کرده برمحقق که گفته است (ولو طلقها فاعتدت ثم جائت بولد مابین الفراق واقصی مده الحمل، لحق به، اذا لم توطأ بعقد ولا شبهه) که چرا گفته (ما بین الفراق واقصی مده الحمل) بلکه بایست بگوید (مابین الوطی...) به جهت آن که معتبر زمان وطی است نه طلاق. چون باید طلاق در (طهر غیر مواقعه) باشد. وگاه است که زمان طویلی مابین وطی وطلاق فاصله شده باشد ولازم می آید که از اقصی حمل تجاوز کند وآن باطل است جزما. وارد نیست برمحقق. به جهت آن که مراد ایشان حکم در ظاهر شرع است. چون ممکن است که وطی کرده باشد در زمان متصل به طلاق از باب شبهه. ومعتده در حکم (فراش) است وولد ملحق به فراش می شود. بلی اگر معلوم باشد که در طهر بعد حیض وقاع به عمل نیامده است واقصی حمل از حین طلاق بگذرد، در این صورت ولد ملحق به او نمی شود.

264: سؤال:

264: سؤال: در صورت فقد پدر واجداد پدری حضانت طفل مختص مادر است بدون خلاف. هر گاه بعض اقارب یااجانب بگویند که ما حضانت طفل می کنیم وانفاق طفل را از مال خود می کنیم. ومادر بگوید که حضانت طفل را خودم می کنم ونفقه طفل راهم از مال طفل میگیرم، آیا جایز است که طفل را از مادر بگیرند وبه آن متبرع بدهند یا نه؟

جواب:

جواب: حضانت حق مادر است. وطفل مالدار هم نفقه او از مال خود او است. و ملاحظه مصلحت طفل منشأ سقوط حق مادر نمی شود. واینکه در مسأله رضاع گفته اند که (هر گاه متبرعی باشد که شیر بدهد بدون اجرت، یا کسی باشد که اجرت می گیرد ولکن مادر اجرت بیش از او می خواهد که شیر بدهد در این صورت پدر می تواند طفل را بگیرد وبه غیر بدهد که شیر بدهد) مستلزم این نیست که غیر پدر از اقارب یا اجانب توانند حق حضانت مادر را ساقط کرد. زیرا که اولویت در رضاع حق جدائی است و اولویت حضانت حق جدائی.