جامع شتات جلد 5 صفحه 150

بلی: هر گاه وکیل طرفین علم به هم رساند که غرض آن ها استخلاص و عدم تسلّط بر رجوع است (که این معنی در ضمن خلع می شود و [نیز] در ضمن طلاق رجعی که بنابراین شود که مرد زن را طلاق بگوید، و زن هم مصالحه کند مهر و نفقه ایام عدّه خود را مثلاً به این که زوج حق رجوع خود را ساقط کند) در این صورت هرگاه بر وکیل ظاهر شود که کراهت زوجه که شرط طلاق خلعی است، متحقق نیست، می تواند که طلاق رجعی بر نهج مذکور بدهد. و این فی الحقیقه توکیل بر مطلق استخلاص است(1)، نه خصوص طلاق خلعی.

14- سؤال:

14- سؤال: زوجه در عدّه طلاق رجعی بدون حمل، نفقه می خواهد یا نه؟-؟ و به فرض این که نفقه بخواهد، همین که در خانه نشسته است و بیرون نرفته است، استحقاق نفقه خواهد داشت؟ یا به جهت عدم تمکین و عدم اطاعت زوجیّه، استحقاق نفقه نخواهد داشت، یعنی اگر زوج سخنی گفته باشد که افاده رجوع می داده باشد و زوجه اِباء داشته باشد و اطاعت نکرده باشد، نفقه خواهد خواست یا نه؟-؟

جواب:

جواب: بلی مطلّقه رجعیه مستحق نفقه هست، حامل باشد یا نباشد، مادامی که عده او منقضی نشده. و ظاهر این است که مشروط است به عدم نشوز. و ظاهراً خلافی هم در این ندیده ام. پس اگر بی اذن شوهر و بدون اذن شرعی، از خانه بیرون رود، نفقه او ساقط می شود.

و اما سؤال از عدم تمکین و اطاعت: در صورتی که زوج اظهار رجوع کند، پس آن سؤال بی وجه است. به جهت آن که به محض اظهار رجوع و طلبیدن استمتاع از او، باز زوجه او خواهد بود، و توقفی بر قبول زوجه ندارد. پس آن بر معنی نشوز زوجه است، نه نشوز معتدّه رجعیّه. بلی آن معنی هم مسقط نفقه است و با ترک نشوز مستحق نفقه می شود، خواه رجوع