جامع شتات جلد 5 صفحه 153

1- در نسخه: قبل من بتو رجوع کردم.

2- در نسخه: تو زن منی و در معنی رجوع باشد.

3- در نسخه: تعلیف.

4- در نسخه: توکیل.

5- در نسخه: که.

است به شرط. یعنی رجوع کردم، اگر طلاق ترا گفته باشد. یا بگوید وکیل(1).

و مشهور و اصحّ این است که تعلیق در رجعت جایز نیست. مگر این که بگوئیم که: هر چند تعلیق در رجعت(2) جایز نیست [و اگر تعلیق کند] بر این که «اگر طلاق بگوید رجوع کردم» اشکال در بطلان نیست. اما در تعلیق بر این که «هرگاه طلاق گفته باشد»، حکم ببطلان تعلیق مشکل است. چون مفروض این است که تقدیر آن را بعد طلاق کردیم. و فرق واضح است ما بین [گفتارها]، اگر بگوید «اگر گفته باشد»، پس اگر فرض کنیم که ثابت شود که این عبارت را بعد طلاق گفته قبل انقضاء عده، راهی دارد که رجوع صحیح باشد. اما چون مفروض این است که به ثبوت نرسیده و طلاق هم محقق است، مرد را بر او یدی نیست و به هر کی خواهد شوهر می کند.

17- سؤال:

17- سؤال: شخصی مجنون از خانه بیرون رفته و مفقود شده است، و زنی دارد. و چندین سال است که اثری از او نیست. آیا این زن راه خلاصی از برای او هست یا نه؟-؟

جواب:

جواب: قطع نظر از این که حکم زوجه مفقود الخبر بر او جاری می شود از تفحص چهار سال (به نحوی که در محل خود مذکور است). ظاهر این است که هرگاه مصلحت در طلاق زوجه او باشد، جایز است برای ولی طلاق او. بنابر مشهور. و فخر المحققین دعوی اجماع بر آن کرده. و اخبار معتبره مستفیضه دلالت بر آن دارد(3). و شیخ در خلاف منع کرده و دعوی اجماع کرده. و ابن ادریس هم تابع او شده، نظر به عموم «الطلاق بید من بیده الساق»(4).