جامع شتات جلد 6 صفحه 19

1- در نسخه: فرسی.

2- بحار، ج76 ص177.

3- با اصطلاح مردمی رایج امروزی اشتباه نشود، مراد «اشتباه کرده است» می باشد.

به یخنی و آش سرایت نمی کند.

و اما کشمش که بعد کشیدن برنج چلاو(1)

در میان آن می گذارند و به بخار ورم می کند و می پزد، آن ضرر ندارد چون علم به غلیان او حاصل نمی شود. والله العالم.

12- سؤال:

12- سؤال: بیان فرمائید که از گوسفند چند چیز حرام است که از او احتراز کنند-؟

جواب:

جواب: آن چه علما ذکر کرده اند در این مقام، پانزده چیز است، و آن چه حقیر بی شبهه حکم به حرمت می کنم نُه چیز است: خون و پرز و آلت نری و خصی ها و مشیمه (یعنی بچه دان) و مثانه (که کیسۀ بول است) و زهره و سرگین که در شکم آن است. به جهت اجماعات منقوله و اخبار. و همچنین: اظهر حرمت رحم است که باطن فرج است، بل که ظاهر آن نیز به جهت اجماع منقول از سید و شیخ و بعضی اخبار [حرام است](2).

و اما آن شش چیز باقی مانده که یکی «علباء» است و آن دو پی پَهن است که از پشت گردن حیوان پهن شده تا بر سر دم آن. و دویّم نخاع است که آن را مغز حرام می گویند که در میان استخوان های پشت است. و سیّم «ذات الاشاجع» است و آن پیه هائی است که متصل به سُم است. و چهارم «غدد» است که آن را «دشول» می گویند مدور است و بیش تر در میان پیه می باشد. و پنجم حدقه است یعنی تخم چشم که سیاه است. و ششم «خرزۀ دماغ» است و آن دانه ای است به قدر نخودی شباهت به کرم دارد و در میان مخ کلّه است و رنگ آن تیره تر از رنگ مخ.