جامع شتات جلد 7 صفحه 15

1- وسائل، ابواب میراث الابوین و الاولاد، ب 12 ح 1 و ح 3.

2- وسائل، همان، ب 11، ح 1 تا 4.

3- همان، ح 7.

4- همان، ب 10.

5- وسائل، ابواب موانع الارث، ب 1 و 16- و ابواب میراث الابوین و الاولاد، ب 13 و 14.

لکن به نصّ خارج شده است. و دیگر شرط کرده اند که پدر در حق اخوه لعان نکرده باشد.

پنجم: آن که اخوه در حمل نباشند، و [مرده] از مادر جدا نشده باشند؛ پس هرگاه مرده متولد شوند داخل اخوه نخواهند بود، هر چند در حین موت مورّث در شکم مادر زنده باشند. و این شرط نیز مشهور است. و بعضی اخبار هم دلالت بر آن دارد(1).

و بعضی دو شرط دیگر گفته اند. و چون احتیاج به آن ها نادر بود متعرّض آن ها نشدیم.

14- سؤال:

14- سؤال: شخصی ضعیفه[ای] را به عقد دائمی خود در آورده. و قبل از دخول، زوج وفات یافته. و قطعه باغی از او مخلَّف. سایر ورثه باغ مزبور [ر]ا فروخته. و هیچیک از بایع و مشتری و زوجۀ مزبوره، علم نداشته اند به این که زوجۀ مزبوره مستحق قیمت ثُمن اشجار و کروم(2) می باشد. و حال که زوجۀ مزبوره، عالمه به استحقاق خود شده ادعای حق خود را می نماید. آیا عین اشجار و کروم را مستحق است یا قیمت آن ها را؟-؟ و هرگاه قیمت آن ها را مستحق باشد، از بایع مطالبه می نماید یا از مشتری؟-؟ و از هر یک که مطالبه نماید، آیا اجرۀ المثل آن ها را مطالبه می تواند نمود یا نه؟-؟

جواب:

جواب: ثُمن خود را از قیمت اشجار و کروم، مستحق هست. و اختیار دارد که از مشتری و بایع (هر یک که خواهد) مطالبه کند. و در استحقاق منافع و ثمارِ مدت تصرف، اشکال هست؛ و احوط این است که صلح کنند و ضعیفه را راضی کنند. و هرگاه رجوع به مشتری کرد، مشتری هم رجوع به بایع می کند.

و به هرحال، طرف استحقاق ضعیفه چیزی را از جهت ثمار و منافع، خالی از قوّت