جامع شتات جلد 7 صفحه 205

1- و آن چه در همین سال های اخیر در اصفهان اتفاق افتاد و یک خانم 9 فرزند زائید، نادر است.

ششم از موانع ارث، غیبت منقطعه است

یعنی کسی که مفقود الخبر باشد که معلوم نیست در کجاست؛ زنده است یا مرده است. به مجرد همین مال او را نمی توان میان ورثه قسمت کرد، به اتفاق علما. بل که باید انتظار کشید. و اختلاف کرده اند در حدّ انتظار به چهار قول:

اول: قول صدوق و سیّد مرتضی و ابن زهره و ابوالصلاح است؛ که قائل شده اند که مدت انتظار چهار سال است و باید در عرض این چهار سال، طلب و تفحص از او کرد. پس اگر خبری از او نشد، مال او را می توان میانۀ ورثه قسمت کرد. و علامه هم در مختلف میل به آن کرده. و شهیدان در دروس و شرح لمعه و مسالک نیز تقویت این قول کرده اند. و همچنین صاحب کفایه و صاحب مفاتیح و غیر ایشان. و سید مرتضی و ابن زهره دعوی اجماع بر این کرده اند. و دلالت می کند بر آن صحیحه یا موثقۀ اسحق بن عمار که در کافی و فقیه مذکور است: «قَالَ قَالَ لِی أَبُو الْحَسَنِ(علیه السلام) الْمَفْقُودُ یُتَرَبَّصُ بِمَالِهِ أَرْبَعَ سِنِینَ ثُمَّ یُقْسَم»(1). به انضمام موثقۀ سماعه که در کافی مذکور است: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّه (علیه السلام) قَالَ الْمَفْقُودُ یُحْبَسُ مَالُهُ عَلَی الْوَرَثَهِ قَدْرَ مَا یُطْلَبُ فِی الْأَرْضِ أَرْبَعَ سِنِینَ فَإِنْ لَمْ یُقْدَرْ عَلَیْهِ قُسِمَ مَالُهُ بَیْنَ الْوَرَثَهِ فَإِنْ کَانَ لَهُ وَلَدٌ حُبِسَ الْمَالُ وَ أُنْفِقَ عَلَی وَلَدِهِ تِلْکَ الْأَرْبَعَ سِنِین»(2).

دویّم: قول شیخ است که گفته است: هرگاه بمیرد انسانی و ولد مفقودی داشته باشد