جامع شتات جلد 7 صفحه 51

1- اگر هر کدام از طرفین دعوی، هم مصداق «مدعی» باشد و هم مصداق «منکر». این را «تداعی» می گویند.

2- اگر عرف و عادت، یکی از طرفین را تأیید کند، مسئله از صورت «تداعی» خارج شده و صورت «دعوی و انکار» به خود می گیرد.

3- در نسخه: آن کار.

4- در نسخه: هر چند.

دختر(؟)

جواب:

جواب: هرگاه همشیرۀ مادری بوده، میراث در میان اولاد او علی السّویّه قسمت می شود. و هرگاه پدری بوده، یا پدر مادری بوده، میراث در میان اولاد او «للذّکر مثل حظّ الانثیین» قسمت می شود. والله العالم.

32- سؤال:

32- سؤال: هرگاه زید در حیات خود قدری رخوت به جهت اولاد خود و عروسی زوجات خود، خریداری نموده و به هر یک ایشان داده باشد. و بعضی آن ها را پوشیده باشند و بعض دیگر نپوشیده باشند. و اولاد صغیر هم از زید باقی مانده باشد. در این صورت، رخوت مزبوره تعلق به ایشان دارد که به جهت ایشان گرفته است و تسلیم نموده است-؟ یا این که باید بین الورثه قسمت کرد؟

جواب:

جواب: رخوت مزبوره مال ورثه است؛ هر یک به قدر سهم خود، رَسَد(1)

می برد. مگر آن که تملیک آن ها را به ثبوت شرعی برسانند. والله العالم.

33- سؤال:

33- سؤال: «میراث من لا وارث له» به برادر رضاعی او می رسد یا نه؟-؟ و هرگاه نرسد، در زمان غیبت امام(عج) مخصوص به کی است؟

جواب:

جواب: برادر رضاعی میراث نمی برد. و اظهر آن است که مال امام(علیه السلام) است. و احوط آن است که در حال غیبت امام(علیه السلام) مجتهد جامع الشرایط آن را به مصرف فقرا و مساکین شیعیان برساند(2)؛ الاحوج فالاحوج. و اگر اهل بلد میت را مقدم دارد، شاید احوط باشد. والعلم عندالله.