جامع شتات جلد 7 صفحه 55

1- کذا.

و اما رخوتی که مرد از برای زن خود می گیرد: پس هرگاه ثابت نشود که تملیک او کرده، مال شوهر است و داخل میراث است. و زوجه مستحق بیش از ثُمن آن نیست.

و اما آن چه زوجه از خانۀ پدر به خانۀ زوج برده، شوهر در آن دخلی ندارد.

و کسب زوجه مال خود اوست. مگر آن که از باب «نقش دوختن» و «پینه رشتن» و امثال آن باشد و کرباس و پنبه مال زوج بوده؛ در آن جا اگر شوهر او را امر کرده به دوختن و ریشتن، پس زوجه مستحق اجرۀ المثل هست لا غیر. و هرگاه بدون امر او کرده، تمام مال شوهر است و از برای زوجه چیزی نیست.

38- سؤال:

38- سؤال: زید متوفّی، و وارث او منحصر در یک پسر عمه و یک پسر خاله است. میراث او چگونه قسمت می شود؟

جواب:

جواب: اولاد عمو، و خالو، و عمه، و خاله، در حکم خود ایشان است. و اشهر و اقوی این است که دو ثلث از برای اعمام و عماّت است، و [یک] ثلث از برای اخوال و خالات. و اظهر و اشهر عدم فرق است مابین اتّحاد و تعدد؛ یعنی مثلاً فرق نیست مابین این که یک عمو و یک خالو باشد، یا چند عمو و چند خالو. در همه جا ثلث از طبقه اخوال و خالات است، و دو ثلث از طبقۀ اعمام و عمات. لکن در صورت تعدد و تقسیم میان [طبقۀ] اخوال علی السّویّه است هر چند بعضی ذکر باشند و بعضی انثی. و در طبقۀ اعمام و عمات «للذّکر مثل حظّ الانثیین است».

39- سؤال:

39- سؤال: زید متوفی، و از او پسر خالو و دختر خالو مانده. میراث او چگونه قسمت می شود؟

جواب:

جواب: اولاد خالو و خاله در حکم خود خالو و خاله اند. و حکم طبقۀ اخوال و خالات این است که هرگاه در مرتبۀ واحده اند (یعنی همگی خالو و خالۀ پدر مادری اند، یا همه پدری اند، یا همه مادری اند) میراث میان آن ها علی السّویّه قسمت می شود و