جامع شتات جلد 8 صفحه 129

1- منعطف است به «به جهت این که هر چند مسلّم بداریم...».

2- در نسخه: رفع نزاع بخور باشد.

3- مبنای مصنف(ره) در این مسئله، در مسئلۀ شماره 95 نیز به شرح رفته است

4- غاشیه؛ طاقه ای از پارچۀ گلدار یا ساده، که به هنگام پیاده شدن بزرگان، به روی زین اسب او می کشیدند.- غاشیه کش؛ خادمی که مامور کشیدن غاشیه باشد.

74- سؤال:

74- سؤال: هرگاه همسایه قبول کند نهادن بنائی، یا اتصال بنائی بر عمارتش بدون عوض و بدون صلح. بعد از نهادن بنا، بر آن می تواند رجوع نماید یا نه؟-؟ و در صورت جواز رجوع، ارش باید بدهد، یا نه؟-؟

جواب:

جواب: اظهر جواز رجوع است با ارش.

75- سؤال:

75- سؤال: هرگاه ناودانی از خانۀ زید به باغچه عمرو باشد، و آب باران از خانۀ زید به باغچه رود. و بعد خانۀ زید خراب شود، هرگاه زید بخواهد که خانه را عمارت کند، عمرو را می رسد که مانع زید شود که ناودان خانۀ خود را به جانب باغچۀ من مکن، یا نه؟-؟

جواب:

جواب: ظاهر این است که مانع نمی تواند شد. و هرگاه عمرو ادعاء عدوان تصرف زید کند، و زید متمسک به استحقاق و تصرف باشد و منکر عدوان باشد، قول او مقدم است (یعنی قول زید) با یمین (1).

76- سؤال:

76- سؤال: شخصی اسبی داشته، و وارد دهی شده و اسب او ناخوش بوده. اسب را در صحرا سرداده است که بچرد. و از آن جا به جای دیگر رفته که در وقت مراجعت هرگاه اسب خوب شده ببرد. و حال مراجعت کرده، شخصی اسب را برده و پرستاری نموده از آب و علف می گوید که من «خرج کرد» را می خواهم. و صاحب اسب به او نداده بود. حکم شرعی او چه چیز است؟

جواب:

جواب: در صورت مزبوره هرگاه اسب را در جائی گذاشته که خود را به آب و علف می توانسته برساند، گرفتن آن جایز نیست، مگر آن که خوف دزد بردن آن و امثال آن بر