جامع شتات جلد 8 صفحه 40

1- شهادت یک زن بر وصیت، در ربع آن وصیت، نافذ است.

2- وسائل، کتاب الوصایا، احادیث باب 22.

عدلین مطلّق باشد، به جهت آن است که ظاهر آیه و اخبار این است که طلاق در حضور دو عدل واقع شود. و از آن می فهمیم که باید دو عدل غیر مطلّق باشند. نه این که شهادت مطلّق مسموع نیست. پس هرگاه در حضور دو عدل دیگر طلاق بگوید و الحال مرافعه واقع شود و یکی از عدلین حاضر نباشد، می توان-[د] مطلّق احد شاهدین بر ثبوت طلاق باشد.

32- سؤال:

32- سؤال: هرگاه کسی مال صغیری را در دست داشته باشد، و با مال خود مخلوط نموده به معامله بدهد به غیر، و مجموع تنخواه را حجت و تمسکی (1) از آن غیر بگیرد. و بگوید تمسک را بنویسید به اسم صغیر، به جهت مصلحتی از مصالح. و بعد که صغیر کبیر شده ادعا می کند که مجموع آن چه در تمسک و حجت نوشته شده، مال من است. بدون بیّنه و یمین می توان گرفت یا نه؟-؟

جواب:

جواب: محض کاغذ و تمسک، حجت شرعی نیست. و همچنین [اگر] کاغذ را هم به اسم صغیر بنویسد، این به تنهائی، اقرار نیست. بل هرگاه ثابت شود که اقرار کرده است و بگوید «به جهت مصلحتی چنین اقرار کرده ام»، امر مشکل می شود. و لکن اظهر این است که دعوی او را در این وقت می شنوند، به این معنی که (هرگاه صغیر نتواند به ثبوت رساند) او را قسم می دهند. و اگر ردّ کند بر مدعی (2)، [مدعی] قسم می خورد و آن چه را که ادعا می کند بر می دارد. خلاصه این که: صغیر به مجرّد دعوی بدون بیّنه و یمین (در این صورت) مستحق تمام مال نمی شود.

33- سؤال:

33- سؤال: هرگاه زید زوجۀ خود را به سفر حج برده و در بین راه فوت شده، وارث