جامع شتات جلد 9 صفحه 215

1- الکافی (فروع) ج 7 ص 365، ح 3- وسائل، کتاب الدیات، ابواب العاقلۀ، ب 4 ح 1.

و اما اگر [نگریزد](1)

و ممانعت کند به غلبه و نتواند از او قصاص کرد اما نمرده باشد، باز ظاهر مشهور این است که دیه لازم نمی شود، و لزوم(2)

دیه مشروط است به گریختن و موت با هم. و اظهر هم این است، چنان که صحیحه حریز هم دلالت بر آن دارد(3).

92- سؤال:

92- سؤال: سه نفر طفل به صحرا رفته، و دو نفر از ایشان متفق شده به آن طفل دیگر که زید نام دارد (مثلاً) دعوی نموده و به او گفته اند که ما می خواهیم با تو لواط بکنیم، یا نگفته اند. و زید آمده به پدر خود گفته که فلان طفل ها می خواستند با من لواط کنند. و پدر زید بدون تفحص که آیا آن طفل راست می گوید یا نه، چوبی برداشته به خانۀ یکی از آن دو طفل رفته که او را اذیت کرده باشد. آن طفل که از دست پدر زید بیرون آمده و گریخته و به جائی پنهان شده. و پدر زید با عموی او در تجسس و تفحص او بوده که هرگاه او را پیدا کنند، اذیت کرده باشند. و بعضی حرف ها که موجب تخویف بوده می گفتند؛ مثل این که هرگاه او را پیدا کنیم اذیت خواهیم کرد و چوب خواهیم زد. و بعد از این مقدمه، بعد از سه روز دیگر بر سر پلکانی که راهرو پشت بام است، او را یافتند که کمر بندی به گلوی آن طفل است و دو سر کمربند به سقف پلکان بسته است، و آن طفل مقتول شده است.

آیا این حرکت پدر زید سبب می شود؟ ضمانی بر او هست یا نه؟-؟ و هرگاه ضمانی بر پدر زید نباشد، و ورثۀ طفل مقتول به او ادعا نمایند که این عمل تو است. و پدر زید از خوف آن که مبادا ورثۀ مقتول به نزد حاکم جور رفته ضرر کلی به او برسانند، بنای مصالحه با ورثۀ مقتول گذاشته و قدری تنخواه هم داده. و بعد معلوم شود که خود طفل