جامع شتات جلد 9 صفحه 228

1- یعنی مامور اجرای حدّ.

2- در نسخه: است فی.

جهت است که در آن جا مثال هائی که ذکر کرده، بعضی از باب شرط است (مثل کندن چاه)، و بعضی از باب سبب است. به این معنی که این جا گفتیم؛ مثل سعایت در نزد حاکم ظالم که موجب این شود که ظالم مال کسی را بگیرد. و مثل خوراندن طعام [مالک](1) به خود مالک با جهل این که مال او است.

94- سؤال:

94- سؤال: مرتدّ و مرتدّه هرگاه توبه کنند، آیا قبول می شود؟ و پاک می شوند یا نه؟-؟ و مالک ملک جدیدی توانند شد، یا نه؟-؟ و هرگاه زوجین هر دو با هم مرتد شوند و توبه کنند، حکم آن چه چیز است؟ و حکم مهر و عدّۀ آن ها چه چیز است؟ و در زمان عده نفقۀ زوجه بر زوج یا وارث او لازم است یا نه؟-؟ و زوجه چگونه میراث می برد از زوج مرتد؟ و همچنین زوج از زوجه؟ و آیا در صورتی که کسی تفریق میان آن ها نکند و مدتی بگذرد و اولادی هم به هم رسد، آن ولد چه حکم دارد؟

و در صورتی که عالم به مسئله نباشند و بر آن حال باقی بمانند تا مدتی، پس بعد از علم به مسئله، حکم مهر و عقد و عدّه، چه چیز است؟

و هرگاه ارتداد در حال غیظ و کج خلقی باشد، چه حال دارد؟ و امری که موجب ارتداد می شود، کدام است؟ و حکم دَین مرتد و وصایای او (که قبل کرده) چون است؟ و حکم مالی که بعد از ارتداد و قبل از توبه تحصیل می کند، چه چیز است؟

جواب:

جواب: [مرد](2) مرتدّ فطری (یعنی کسی که در حال انعقاد نطفۀ او، والدین او، یا یکی از آن ها مسلمان باشد) هر چند به سبب ارتداد مستحق قتل می شود، و حکم به کفر او می شود، و توبۀ او در ظاهر قبول نمی شود، و حدّ از او ساقط نمی شود. و زن او بر او حرام می شود. و عقد او منفسخ می شود بدون احتیاج به طلاق. و زن او عدّۀ وفات