جامع شتات جلد 9 صفحه 245

1- و فی النسخۀ: تحزن.

2- اشارۀ الی الایۀ 22 من السورۀ المجادلۀ: «لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ».

3- و فی النسخۀ: منها.- ای: من الزوج.

کالمیت بنصف. و الاقوی، العدم. لانّ الاقوی وجوب تمام المهر بالعقد، و الطلاق یوجب التنصیف بدلیل. و کذلک سایر مادلّ علیه الدلیل فی الحاق المرتدّ به حیاً.

96- سؤال:

96- سؤال: هرگاه اسبی یا الاغی به ضرب لگد، و گاوی به ضرب شاخ، کسی را مجروح و مقتول نماید. یا سگی احدی را مجروح یا مقتول نماید. دیه بر صاحبان آن ها لازم می آید یا نه؟-؟

جواب:

جواب: هرگاه حیوانی، سرکش یا موذی شود (مثل شتری که مست شود، یا اسبی که دندان گیرد و لگد زن شود، یا سگی درنده و گیرنده باشد) و صاحب آن ها تقصیر کند در محافظت آن ها، و اذیّتی برسانند، صاحب آن ها ضامن است. و اگر صاحب آن ها نداند که چنین اند، یا داند اما تقصیر نکرده باشد، ضامن نیست. و اگر کسی داخل خانۀ دیگری بشود، و سگ صاحب خانه او را بگیرد؛ اگر به اذن صاحب خانه داخل شده باشد، صاحب خانه ضامن است. و اگر بی اذن داخل شده، ضامن نیست.

پایان مجلد نهم