جامع شتات جلد 9 صفحه 94

1- این مسئله در مسئله شماره 45 دوباره خواهد آمد.

فخر المحققین(ره) حاشیه در این مقام نقل کرده است بر عبارت قواعد(1)،

آن جا که گفته: «و لو شجّه فی رأسه و وجهه، ففی تعدّد الدیه إشکال، ینشأ من [کونهما](2) عضواً واحداً»(3). و عبارت آن حاشیه این است: که «اقول: الاصح عندی انّه یتعدّد الدیۀ. و اعلم: انّ الجراحۀ فی الرقبۀ کالجراحۀ فی الرأس. و هما فی الغسل و الدیۀ واحد، بمعنی انّ دیۀ الشجاج فی الرقبۀ کدیۀ الشجاج فی الرأس. و اما فی الغسل؛ فقد قیل انّها من البدن، و قیل من الراس. و کنت برهۀً من الزمان اغتسل الرقبۀ فی الغسل مرّتین للجمع بین الاقوال. حتی دخلت فی خدمۀ و الدی قدّس سرّه الحمّام [فرئانی](4) اغتسل، فلمّا غسلت الرقبۀ مرتین، انکر علیّ و قال هی من [الراس و حکمهما](5) واحد و بهذا افتی انّها من الرأس یغسل [معه](6) بلا ترتیب بینهما».

و این سخن در ایضاح، مذکور نیست و از خارج نقل شده است، و در اول آن نوشته است: «حاشیۀ بخطّه- ره-». و در آخر آن نوشته: «و کتب محمد بن المطهّر». و در حاشیۀ همین قواعد که در نزد حقیر است، به خط همین فاضل، مکرّر حواشی از خط فخر المحققین نقل کرده. و در آخر آن نوشته: «و کتب محمد بن المطهر». خلاصه، ظن