جامع شتات جلد 10 صفحه 70

1- در نسخه: فعلی.

2- در نسخه: مقتی به.

3- در نسخه: احتیاط.

اعادۀ نماز احتیاط را هم در کار است؟ و مهم است یا نه؟-؟

جواب:

جواب: ضرور بودن اعادۀ نماز مبتنی بر قول به بطلان نماز است. و در این صورت اعادۀ نماز احتیاط ضرور نیست. به جهت آن که وضع آن، از برای تدارک نقص است، و مفروض انعدام صلوۀ اصل است، نه نقص آن. بلی من باب الاحتیاط خوب است خروجاً عن الخلاف. به شرطی که مزاحم فرض نشود. چنان که گفتیم. و بعد هم می آید.

[40-] سؤال ثالث: آیا گفتگوئی که در باب ترتیب نمازهای فریضۀ اصلیّۀ فائته می باشد، به همان قیاس و نسبت در نمازهای فائتۀ احتیاط نیز جاری است یا نه؟-؟

جواب:

جواب: ظاهر اخبار و فتوای اصحاب در قضای نماز فریضه، منصرف به نماز احتیاط نمی شود. پس اصل استفادۀ وجوب [ترتیب در] قضای نماز(1)

از اخبار، محل اشکال است. و به این جهت هم خلاف کرده اند در وجوب آن، پس چگونه وجوب ترتیب در این ها از آن ها مستفاد می شود. و غایت آن چه مستفاد می شود از اخبار در نمازهای اصلیه، ترتیب مابین دو نمازی است که تعاقب آن ها بالذات و بالاصاله مطلوب باشد و منظور نظر شارع باشد مثل ظهر و عصر یک روز، و مغرب و عشاء یک شب. نه مطلق صلوۀ و مطلق ظهرین و عشائین.

و تقدیم ظهرین بر عشائین، و عشائین بر فجر نه از جعل شارع است بالاصل، بل که از لوازم [تبعیه](2)

است. به جهت آن که آن چه از شارع رسیده وجوب ظهرین است در وقت خاص، و عشائین در وقت خاص، و فجر در وقت خاص. و تقدّم و تاخّر این صلوۀ نسبت به اوقات از باب اتفاق است. پس عموم حدیث شریف «من فاته فریضه فلیقضها کما