جامع شتات جلد 10 صفحه 77

1- در نسخه: مجملاً سابق بر..

این طریق نتوانستم کرد. بسیار در این خصوص مضطرب می باشم. طریقۀ آن مطاع در آن که خود عمل می کنند (نه آن که فتوی می دهند) چه می باشد؟ در صورتی که استبرا کرده باشد، قضا را [احتیاطاً](1)

باید کرده باشد؟ آیا کفاره چه حال دارد؟

جواب:

جواب: تا به حال خاطرم نیست که به جهت حقیر اتفاق افتاده باشد. و لکن اگر اتفاق بیفتد، بول و استبرا می کنم و قضا هم نمی کنم. [زیرا] احتیاطِ بسیار دوری است، بل که وجهی ندارد. به جهت آن که استمنای حرام طلب تلذذ است به قلع منی از محلّ خود، یا به قصد آوردن آن. در این جا هیچکدام نیست، بل که مراد تنقیۀ ممّر است. با وجود این که دخول این در افراد مفهوم لغوی هم ممنوع است [و] دلالت عرفیه بر این بالمرّه منتفی است.

دیگر آن که از فروض نادره است که کسی را بول نیاید که محتاج شود به استبرا فقط. و بول کردن را استمنا نام کردن، بیشتر غرابت دارد. و استبراء بعد بول از برای تنقیۀ ممّر از منی هم نیست، چه جای این که استمنا باشد، بل که از برای تنقیۀ ممّر از بول است.

و به هر حال؛ اصل برائت ذمّه را هیچ چیز در برابر نیست.

و اما احتمال لزوم کفاره؛ پس آن، [اغرب](2)

از همۀ این ها است. بلی شاید نظر [سائل](3)

به افساد به این باشد که این داخل «جنب کردن خود است در ماه رمضان عمداً». چنان که در مبحث غسل گفته اند که هرگاه استبرا و بول نکرده باشد و بلل مشتبهی ببیند، غسل او باطل می شود. و این در حکم جنابت تازه ای است. و این نیز بعید است. اما اولاً به جهت آن که در این جا مفروض دیدن بلل مشتبه نیست. و ثانیاً ادلّۀ جنابت عمداً،