کاوشی در اصول عقاید صفحه 120

این آیات به پیوستگی آسمان و زمین به وسیلۀ رابطه های رؤیت ناپذیر اشاره می کند.

در حدیثی از حسین بن خالد، از امام رضا (ع) نیز بدین مطلب تصریح شده است. راوی می گوید:

به آن حضرت عرض کردم: «دربارۀ سخن خدای تعالی که می فرماید: قسم به آسمان که دارای راه های به هم پیوسته است (1)، توضیح دهید» . امام (ع) فرمود: «یعنی آسمان به زمین متصل و محکم شده است» و انگشتان دو دستش را درهم فرو کرد. گفتم: «چگونه به زمین متصل است، درحالی که خداوند می فرماید: بدون ستون هایی که ببینید؟» فرمود: «سبحان الله، مگر نمی فرماید: بدون ستون هایی که ببینید؟» گفتم: «آری» فرمود: «پس ستون هایی هست، ولی دیده نمی شوند» . (2)

این سخن قرآن و گفتۀ امام (ع) به قانون جاذبه که بعدها کشف شد، اشاره دارد.

سوم - می فرماید: وَ الْجِبالَ أَوْتاداً ؛ «و کوه ها را میخ های زمین قرار داد» (نبأ: ٧)

همچنین می فرماید:

وَ أَلْقی فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِکُمْ وَ أَنْهاراً وَ سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ (نحل:١5)

و در زمین کوه های ثابت و محکمی افکند تا شما را نلرزاند و شهرها و راه هایی ایجاد کرد تا هدایت شوید.

و نیز می فرماید:

وَ جَعَلْنا فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فِیها فِجاجاً سُبُلاً (انبیاء:٣١)

و در زمین کوه هایی [ثابت و پابرجا] قرار دادیم تا لرزش آن را از آنها مانع شود.