کاوشی در اصول عقاید صفحه 131

فصل چهارم: بشارت پیامبران گذشته

اشاره

از جمله شواهد بر صداقت و حقانیت پیامبر ما محمد (ص) در ادعای نبوت، بشارت هایی است که از سوی خداوند بر زبان پیامبران پیش از او - صلوات الله علیهم - جاری شده است. در کتاب های آسمانی ایشان از زمان بعثت، محل ظهور، هجرت و نشانه ها و علامت های وی، سخنانی ذکر شده که برای امت های خویش بیان داشته اند و دست به دست، به علمای اهل کتاب رسیده است.

راویان و مورخان، بسیاری از این موارد را ذکر کرده اند؛ همچون گفت وگوهای تبّع با اوس و خزرج، هنگامی که آنها را به ماندن در مدینه تا ظهور پیامبر (ص) سفارش نمود. (1)قصۀ «سیف بن ذی یزن» و بشارتی که به جد پیامبر (ص) ، عبدالمطلب داد و فرجام کار آن حضرت را برای او یادآور شد. (2)ماجرای «بحیرای» راهب در سفر به شام در کودکی حضرت (ص) که با ابوطالب، عموی پیامبر دربارۀ او گفت وگو کرد.(3)سخن یوسف یهودی در مکه، هنگامی که دید ستارگان فرو می افتند، پس از قریش دربارۀ نوزادی تازه در میان آنان سؤال کرد و آنها نیز گفتند محمد (ص) متولد شده و چون آن حضرت (ص) را

1- بحارالانوار، ج ١5، ص ١٨٣.
2- اعلام الوری باعلام الهدی، ج ١، صص6٢ - 65؛ بحارالانوار، ج 5، ص ١٨6.
3- اعلام الوری باعلام الهدی، ج ١، صص6٢ - 65؛ بحارالانوار، ج 5، ص ١٩٣.