کاوشی در اصول عقاید صفحه 194

که هنگام خواب، چشم های حضرت می خوابند، اما قلب ایشان بیدار و متوجه امور است. (1)

خواب پدیده ای طبیعی است که همه آن را می شناسند و بدان آگاهی دارند. خوابِ پیامبر (ص) به صورت طبیعی، یعنی از کار افتادن دستگاه ادراکی و عقلی به هنگام خواب، نه خللی به جایگاه تبلیغی آن حضرت وارد می کند و نه اطمینان به گفتار و رفتار ایشان را سلب می نماید.

اکنون با توجه به تمایز و برتری رسول خدا (ص) بر مردم و این ویژگی، که در هنگام خواب قلبشان بیدار است و عقلشان، وظیفۀ متعالی خود در معرفت و ادراک را به انجام می رساند، چگونه ممکن است آن حضرت در حال بیداری، به سهو و اشتباه و فراموش کاری دچار شوند و عقلشان از قدرت دریافت و شناخت بازماند. درحالی که ایشان به عنوان رسول الهی، باید وظیفۀ تبلیغ خویش را به کامل ترین شکل به انجام رساند و الگو و امام و اسوۀ مؤمنان باشد.

در بیان عصمت پیامبران و پیامبر اسلام (ص) به همین مقدار کفایت می کنیم که خود گویای مطالب بسیاری است و تفصیل مطلب را به کتاب های مفصل در این باره وامی نهیم.

بی شک خدای سبحان توفیق دهنده، یاری کننده و بهترین سرپرست ماست و ما را کفایت می کند.