کاوشی در اصول عقاید صفحه 209

فصل اول: امامت دینی

پیامبر (ص) ، پیشوای دین و دنیا

اشاره

در این شکی نیست که پیامبر (ص) امام و پیشوای مسلمانان و مرجع امور آنان بود و این پیشوایی دو صورت داشت:

١. پیشوایی در دین

یعنی مردم تکالیف، برنامه ها و احکام شرعی خود را از آن حضرت (ص) می گرفتند و ایشان دین را از تباهی، تحریف، بدعت و دیگر گمراهی ها محافظت می فرمود. در قرآن نیز به این مطلب اشاره شده است؛ آنجا که می فرماید: «ما قرآن را به سوی تو نازل کردیم تا آنچه را برای مردم نازل کرده ایم، برایشان بیان و آشکار نمایی» . (1)

٢. پیشوایی در امور دنیا

مقصود همان امامت سیاسی است، بدین معنا که پیامبر (ص) حاکم بر مردم است، ادارۀ امور آنان را برعهده دارد، آنها را مدیریت می کند، صلاح و مصلحتشان را می سنجد، از زبان آنان سخن می گوید و مالیاتشان را اخذ و غنایم را میانشان تقسیم می کند. نیز آن