کاوشی در اصول عقاید صفحه 215

نیاز اسلام به امامت

بی شک در مقایسه با ادیان دیگر، دین اسلام به حمایت و توجه الهی سزاوارتر است؛ زیرا واپسین دین است و پیامبرش (ص) خاتم پیامبران و پس از او پیامبری نخواهد آمد و وحی دیگری نازل نخواهد شد که حقایق دین اسلام را توضیح دهد و آشکار نماید و از تحریفات، دستبردها و برداشت های جاهلانه در امان نگه دارد.

پس ناگزیر، خدای متعال باید عوامل حفظ و بقای دین خود را کامل کند و حجت خویش را در این باره برپا دارد؛ آن هم بدون هیچ شائبه تحریف و بی اعتباری، تا از این رهگذر امت اسلامی، پیوسته از اختلاف، درگیری و کشمکش برکنار ماند.

مناظرۀ هشام بن حکم در حضور امام صادق (ع)

هشام بن حکم در مناظرۀ خود با مرد شامی که در حضور امام صادق (ع) جریان داشت، به همین حقیقت تمسک جست. به روایت ثقهالاسلام کلینی، در بخشی از روایت طولانی این مناظره آمده است: «امام صادق (ع) به مرد شامی فرمود: «با این جوان (اشاره به هشام بن حکم) گفت وگو کن» .

مرد شامی پس از اعلام آمادگی به هشام گفت: «دربارۀ امامت این مرد (امام صادق (ع)) برایم بگو» . هشام از گستاخی و بی ادبی مرد شامی به گونه ای خشمگین شد که بدنش به لرزه افتاد. پس گفت: «فلانی، آیا پروردگارت، به خیر و سعادت بندگانش بیناتر است یا بندگان به خیر خود؟» شامی گفت: «بلکه پروردگار به خیر بندگانش بیناتر است» . هشام پرسید: «با این آگاهی، خداوند برای خیر و سعادت بندگانش چه کرده است؟» شامی در پاسخ گفت: «حجت و دلیل خود را برای آنها استوار کرد تا پراکنده نگردند و گرفتار اختلاف و چنددستگی نشوند و آنان را به الفت و دوستی به هم نزدیک نمود و به واجباتشان آگاهشان ساخت» .

- آن حجت بر مردم که بود؟