کاوشی در اصول عقاید صفحه 218

خود را انتخاب نمایند، همان طور که در قرآن کریم می فرماید: «ما راه را به او نشان دادیم؛ خواه شاکر باشد، خواه ناسپاس» . (1)

و این برخلاف این گفته است که اختلاف و کشمکش واقع شود چون خدای عزّوجلّ، مرجعی دینی و حجتی محافظ قرار نداده و دین خود را در معرض تحریف و خطا رها کرده است؛ زیرا این امر نقص در دین و قصور خداوند در تدوین برنامه های دین را به دنبال دارد. حال آنکه او از این عیب منزه است و این مطلب با آیۀ ذیل سازگاری ندارد که: «امروز دینتان را برای شما کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام گردانیدم و پسندیدم که اسلام دین شما باشد» . (2)نیز با این آیه: «هرگز نشده است که خداوند قومی را پس از هدایت گمراه سازد، مگر آنکه موارد پرهیز را برایشان بیان کرده است» . (3)

عدم تناسب وجوب مرجعیت دینی با مسئله غیبت

شبهه دیگری که در این باره وجود دارد این است که مرجعیت دینی با عقیدۀ امامیه مبنی بر غیبت امام دوازدهم (عجل) سازگار نیست؛ زیرا هرگاه غرض از نصب امام، منع اختلاف در دین، حفظ آن از تحریف و اشتباه و آشکار شدن حق باشد، این هدف تأمین نخواهد شد، مگر با ظهور امام و امکان دسترسی به او. اما با وجود غیبت امام، چگونه به این غرض می توان رسید؟ در واقع باید گفت: «از این جهت، وجود امام با عدم او برابر است» .

پاسخ

غیبت امام دوازدهم (عجل) ویژگی امامت ایشان نیست. بلکه ایشان از سوی خدای متعال امام قرار گرفته تا ظاهر باشد و وظیفۀ خود را در بیان آموزه ها و احکام دین و

1- انسان: ٣.
2- مائده: ٣.
3- توبه: ١١5.