کاوشی در اصول عقاید صفحه 227

نیز در حدیث جابر می خوانیم:

پیامبر خدا (ص) را در حجهالوداع، در روز عرفه دیدم که بر ناقۀ قصوای خود سوار بود و خطبه می خواند. شنیدم که می فرمود: «ای مردم، همانا من در بین شما چیزی بر جای نهاده ام که اگر بدان چنگ بزنید، گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم که همان اهل بیت من است» . (1)

در حدیث زید بن ارقم و ابوسعید خدری است که:

پیامبر خدا (ص) فرمود: «من در میان شما دو چیز گرانبها باقی می گذارم که اگر بدان چنگ بزنید، پس از من هرگز گمراه نخواهید شد. یکی از آن دو از دیگری برتر است: کتاب خدا ریسمانی است کشیده شده از آسمان به زمین و دیگری عترتم که اهل بیت منند. این دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا بر سر حوض (کوثر) بر من وارد شوند. پس بنگرید بعد از من، چگونه با ایشان رفتار می کنید» . (2)

روایات دیگر نیز با مضامین نزدیک به هم و طرق بسیار و افزون بر تواتر، همین معنا را در بر دارند.

در بعضی، این عبارت اضافه شده است: «بر آنان پیشی مگیرید که هلاک خواهید شد، و از ایشان عقب نمانید که نابود می شوید و آنان را چیزی نیاموزید که از شما داناترند» . (3)

این مطلب بر مدعای ما دلالت دارد؛ زیرا عصمت ایشان از گمراهی و جدا نبودنشان از قرآن مجید نیست، مگر به دلیل شناختی که از دین و کتاب خدا دارند؛ شناختی کامل و دور از هرگونه خطا و اشتباه. همین دو معرفت است که میزان مرجعیت ایشان به

1- سنن ترمذی، ج5، ص66٢، کتاب مناقب، مناقب اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) ؛ معجم کبیر، ج٣، ص66، در بقیۀ اخبار حسن بن علی (ع) .
2- سنن ترمذی، ج5، ص66٣؛ تفسیر ابن کثیر، ج4، ص١١4.
3- معجم کبیر، ج5، ص١66؛ مجمع الزوائد، ج٩، ص١64، کتاب مناقب، بخش فضائل اهل بیت (علیهم السلام) .