کاوشی در اصول عقاید صفحه 232

متناسب با این حدیث، روایاتی است که می گوید علی (ع) ظاهر و باطن قرآن را می داند (1)و هیچ آیه ای در قرآن نبوده، جز اینکه آن حضرت از شأن و مکان نزول آن آگاه است. (2)

چهار - نیز فرمود: «علی با حق و حق با علی است» . (3)

پنج - و فرمود: «خدا رحمت کند علی را. خدایا حق را با او به گردش درآور هر جا که سیر می کند» . (4)

شش - مانند این روایات است، احادیثی که می گوید امیرمؤمنان (ع) وارث (5)، رازدار (6)،

1- تاریخ دمشق، ج4٢، ص4٠٠ در زندگی علی بن ابی طالب (ع) ؛ فیض القدیر، ج٣، ص46؛ حلیه الاولیاء، ج١، ص65؛ ینابیع الموده، ج١، ص٢١5 و ج٣، ص١46.
2- طبقات الکبری، ج٢، ص٣٣٨؛ حلیه الاولیاء، ج١، صص6٧ و 6٨؛ انساب الاشراف، ج٢، ص٣5١؛ تاریخ دمشق، ج4٢، صص٣٩٧ و ٣٩٨ در زندگی علی بن ابی طالب (ع) ؛ شواهد التنزیل حسکانی، ج١، ص45؛ مناقب خوارزمی، ص٩٠؛ نظم درر السمطین، ص١٢6؛ کنزالعمال، ج١٣، ص١٢٨.
3- مجمع الزوائد، ج٧، ص٢٣5، کتاب فتنه ها، باب ماجرای جنگ های جمل و صفین و غیر آن؛ تاریخ بغداد، ج١4، ص٣٢٠؛ تاریخ دمشق، ج٢٠، ص٣6١؛ مسندابی یعلی، ج٢، ص٣١٨ از مسند ابی سعید الخدری؛ الامامه و السیاسه، ج١، ص6٨؛ ینابیع الموده، ج١، ص١٧٣.
4- سنن ترمذی، ج5، ص6٣٣؛ المعجم الاوسط، ج6، ص٩5؛ مسند بزار، ج٣، ص5٢؛ فیض القدیر، ج٢، ص٢٣6 و ج4، ص١٩؛ تذکره الحفاظ، ج٣، ص٨44؛ سیر اعلام النبلاء، ج١5، ص٢٧٩؛ المستدرک علی الصحیحین، ج٣، ص١٣4؛ الکامل فی ضعفاء الرجال، ج6، ص445؛ الضعفاء عقیلی، ج4، ص٢١٠؛ المجروحین، ج٣، ص٨٠؛ تهذیب الکمال، ج١٠، ص4٠٢؛ علل المتناهیه، ج١، ص٢55؛ الریاض النضره، ج١، ص٢4٣، باب چهارم: بحث های خاص چهار خلیفه: بیان پیامبر خدا (ص) دربارۀ هر یک از آنها و تمجید و تعریف آن حضرت از علی (ع) و برانگیختن به محبت ایشان و نفرین دشمنان وی؛ مسند ابی یعلی، ج١، ص4١٨.
5- المستدرک علی الصحیحین، ج٣، ص١٣6؛ الآحاد و المثانی، ج5، ص١٧٢؛ معجم کبیر، ج5، ص٢٢١؛ الریاض النضره، ج١، ص١٩٨؛ فضائل الصحابه، ابن حنبل، ج٢، صص6٣٨ و 666 در فضائل علی (ع) ؛ تاریخ دمشق، ج٢١، ص4١5 در زندگی سلمان بن الاسلام و ج4٢، ص5٣ در زندگی علی بن ابی طالب (ع) .
6- تاریخ دمشق، ج4٢، ص٣٨5؛ فیض القدیر، ج4، ص٣56؛ میزان الاعتدال، ج٣، ص44٩ در ترجمۀ ضرار بن صرد؛ الکامل فی ضعفاء الرجال، ج٣، ص١٠١؛ التدوین فی اخبار قزوین، ج١، ص٨٩؛ علل المتناهیه، ج١، ص٢٢6؛ جامع الصغیر، ج٢، ص١٧٧؛ ینابیع الموده، ج١، صص١5٩، ٣٨٩، ٣٩٠ و ج٢، صص٧٧ و ٩6؛ مناقب خوارزمی، ص٨٧؛ شرح نهج البلاغه، ج٩، ص١65.