کاوشی در اصول عقاید صفحه 280

یکم: بی شک امری چنین مهم در عرصۀ دین و نظام بخشیدن به امور امت اسلامی که طبیعتاً مورد پسند و علاقۀ بسیاری از افراد نیست، باید به طور وسیع و پرحجم و قابل توجه، بیان و عرضه شود. در غیر این صورت، این خود بر مشروع نبودن آن دلالت خواهد کرد. اما وجوه سه گانه ای که مطرح شده، از سنخ شبهه هایی است که بطلان آنها اجمالاً معلوم است؛ اگرچه به طور روشن و تفصیلی نمی توان به آنها جواب داد و مردودشان ساخت.

در پاسخ این اشکال می گوییم: امر خلافت اگرچه مهم و خطیر است، لازم نیست نص مربوط به آن پس از گذشت مدت های طویل، باقی باشد و به وضوحی که گفته می شود، در اختیار ما قرار گیرد؛ آن هم با وجود انگیزه های بسیاری که در نابود کردن و سرپوش نهادن بر آن وجود داشته است؛ چه این با خواسته های سلطه جویان و منافع مادی آنها در تضاد بوده و آنها را برنمی تافته است.

باید توجه داشت که در این معنا و پس از اطلاع بر این واقعیت تلخ تاریخ اسلام، حکومت ها و پیروانشان، یکی پس از دیگری عرصه را بر سنت شریف نبوی تنگ می کرد و مانع نشر و گسترش روایات می شدند و تنها روایاتی که مورد پسند و علاقۀ ایشان بود و به کار حکومت و سلطه گری شان می آمد، ترویج می کردند و کتاب های روایی بسیاری را از میان برداشتند و چه افراد فراوانی را به جعل حدیث از زبان پیامبر (ص) و تحریف آنها در جهت مصالح سلطه، مجبور نمودند. میراث بر جای ماندۀ مسلمانان و تعارض روایات و اختلاف شدید مسلمانان، گواهی است روشن و صادق بر این بیان.

تعدادی از این موارد را در کتاب فی رحاب العقیده در جواب سؤال هشتم، در جزء دوم، آورده ایم.

آنچه گفتیم، در مقایسه با ادیان راستین پیشین، بیشتر روشن می شود، وقتی بدانیم کتاب ها و میراث مکتوب این ادیان، بی شک تمام آنچه را به بیان وسیع و جامع نیاز